چه معامله ای از این بهتر که خون بدهی و خونبهایت خدا باشد
به
گزارش نوید شاهد همدان: شهید علی اصغر جامه بزرگ دوم فروردین ماه سال ۱۳۴۶ در
روستای فیروزآباد از توابع شهرستان نهاوند در استان همدان. پدرش میرزا آقا نام داشت. تا سال دوم مقطع راهنمایی ادامه
تحصیل داد. به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران پیوست. سال
۱۳۶۳ ازدواج کرد. سیزدهم شهریور ماه سال ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به
شهادت رسید.
در وصیتنامه شهید آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند بخشنده مهربان که نام او سرچشمه ی حیات است و بنام آن کسی که روح را در قالب ما دمید و ما هم باید آن مسئولیتی که آن قادر توانا بر دوش ما نهاده به نحو خوب اجرا و به مرحله ی عمل برسانیم و این مسئولیتی است که بردوش همه ی ما قرار دارد.
مسئله ی ما الان جنگ است و این جنگی است که بوسیله ابر قدرتها به ما تحمیل شد و میخواهند ما را به زیر سلطه و استثمار بکشانند و این وظیفه ی فردفرد ماست که اسلحه به دوش بگیریم و در جبهه، نبرد کنیم و این کفار از خدا بی خبر را از مملکتمان بیرون کنیم و ریشه ی ظلم را از ریشه بیرون بیاوریم تا دیگر نه ظلم و ستمی وجود نداشته باشد و نه قدرتمندی وجود داشته باشد که ضعیفان را به بند خود اسیر کند.
من به جبهه میروم و جان و قطره قطره خون خود را در راه اسلام و آرمانم میدهم تا شاید با این قطره خون ناقابل خود یک قدم مثبت در راه هدف و آرمانم برداشته باشم.
چه معامله ای از این بهتر که خون بدهی و خونبهایت خدا باشد تا از آتش دوزخ رهایی یابی و فشار قبر نداشته باشی، در بهشت و در نعمتهای الهی غوطه ور باشی و همچنین با رسول الله و ائمه ی اطهار باشی و خداوند از سر تقصیراتت بگذرد و بتوانی دیگران را شفاعت کنی و نزد پروردگارت روزی بخوری. مگر این مقام را به غیر از راه شهادت میتوانی کسب کنی.
خدایا من خجالت میکشم در روز قیامت سرور شهیدان بدنش پاره پاره باشد و من سالم باشم. بار پروردگارا از تو میخواهم هر زمان که صلاح دانستی شهید شوم ضمن اینکه به تمام مقربانت قسمت میدهم که مرگ در رختخواب را نصیبم نکنی و اگر شهادت را نصیبم گردانی بدنم تکه تکه شود که در صحرای محشر شرمنده نباشم.
ای پدر و مادر من، هیچگاه چنین فکر نکنید که به اجبار یا به طور دیگری به جبهه رفته ام بلکه هدفم پیروزی اسلام است. به شما سفارش میکنم هیچوقت در برابر دشمنان سر تسلیم فرود نیاورید و در برابر دشمنان اسلام خشمگین باشید. از شهید شدن من ناراحت و افسرده نباشید که با شهادت در راه اسلام به بهشت خواهم رفت.
مادرم هیچوقت ناراحتی نکن که فرزندت را با آن گریه ناراحت میکنی. تبلیغ برای اسلام بکن و همکاری کامل با رهبر کنید و در هر کجا که هستید نگذارید دشمنان اسلام سر بیرون بیاورند و مردم را شکنجه دهند.
من از شما طلب بخشش میکنم که اگر چنانچه اینجانب در زندگیم با اشتباهی، ناراحتی برای شما ایجاد کرده باشم مرا به بزرگواری خودتان ببخشید.
پدر و مادرم، برادرانم را یاری دهید که به کلاس بالاتر بروند و سواد کامل یاد گیرند و آن برادر کوچکتر هم.
در آخر از همه شما به خاطره بدیها و اشتباهاتی که داشتم پوزش میطلبم و امیدوارم که به جای کندوکاو در زندگی پر از اشتباه و گناه من، در زندگی ائمه اطهار و آیات عظام و دیگر شهیدان بپردازید.
قبل از هر چیز باید بدانید که من فقط با کسانی دوست بودم که به امام امت و راه امام عشق می ورزیدند و روحانیت را دوست داشتند و با غیر این افراد ممکن است رفت و آمد داشتم تا شاید اصلاحشان کنم و آنان نیز تا این چنین نشده اند حق ندارند بر سر قبرم بیایند یا حتی نام مرا ببرند.
و شما برادرهایی که با هم در راه تبلیغ اسلام می کوشیده ایم بسیاری از شما هدایتگر من در این راه بوده اید از همه ی شما تشکر و برای همه ی شما از درگاه خداوند توفیق و اطاعت و ترک معصیت خواهانم.
علی اصغر جامه بزرگ
