همزمان با ایام پرفیض فاطمیه (س) بانوی مومنه و فرزانه، حاجیه خانم صدیقه آجیلی، ام‌الشهدای والامقام نمکی پس از قریب به 44 سال از شهادت مظلومانه فرزندانش رحلت نمود و به دیدار پسران شهیدش شتافت. برادران نمکی (شهرام، شهریار و رحمت‌الله) سال 59 در سنندج به اسارت ضدانقلاب در آمدند و در 29 اردیبهشت همان سال در منطقه (سنگ سیاه) در اطراف سنندج به شهادت رسیدند.
آر پی جی زن مسئول گردان حبیب و فرمانده پادگان سپاه کرج، با تنی درهم شکسته از عوارض شیمیایی، با سری پر از ترکش‌های یادگار جبهه‌ها، در خیابانهای تهران مسافرکشی می کرد! از خط مقدم تا بیمارستان «جم» تهران که سکوی پرواز او به بی نهایت شد، «سید منوچهر مدق» کوله بار شهادت را یک عمر به دوش کشید و: «این قصه ی اوست؛ آفتاب آمد و رفت!...»
بانو«بهجت قاسمی» همسر شهید مجید شهریاری می گوید: بجز دنیای علم و فیزیک، مجید شیفته دنیایی دیگر هم بود؛ دنیای بیکرانه اندیشه های عارفانه و معنوی و شهودی و در تلاش بود پیوندی نیز بین این دو بیابد. او عاشق جلسات تفسیر بود و به گفته دوستانش وقتی وارد این جلسات می شد سرتاپا گوش بود و به تمامی مطالب علامه محمد اسماعیل صائنی (از شاگردان مبرزعلامه طباطبایی رحمه الله علیه) گوش می‌داد.
«این عنصر علمی کم‌نظیر، جان عزیز و گرانبها را به خاطر تلاشهای علمی بزرگ و ماندگار خود، در راه خدا مبذول داشت و مقام والای شهادت، پاداش الهی اوست...» این سخن رهبر فرزانه انقلاب است در رثای شهیدی که سرو راست قامت «دانش امنیت و اقتدار» شد. شهیدی که خواب صهیونیستها را آشفته و پریشان کرد و هر بهایی جز شهادت، برای خدمات بزرگی که به علم و فناوری بومی این کشور کرد، کوچک بود...
نطق تند و آتشین بیش از دوساعته او جلوی مسجد شاه و در حضور هزاران نفر، کار را یکسره کرد: «اگر رزم آرا تا سه روز دیگر استعفا ندهد ما او را از صفحه روزگار محو خواهیم کرد...» او دست راست و قائم مقام و سایه‌ی «نواب شهید» بود و حتی ماجرای شهادتش هم همچون تمام حیاتش رنگی از غیرت و حماسه داشت. «سید عبدالحسین واحدی» همه زیستنش در مبارزه معنا شده بود و سرنوشتی جز شهادت برای او غیر قابل تصور بود.
در سالگرد وفات شخصیت برجسته روحانیت انقلابی و سکاندار قوه قضا در دهه نخست استقرار نظام جمهوری اسلامی، مرحوم آیت الله موسوی اردبیلی، مروری بر شماره ویژه ای که نشریه شاهد یاران به آن فقیه فقید اختصاص داد و ابعاد متعددی از شخصیت و سیره و سلوک او را در آینه همراهان، یاران و شاگردانش به تدقیق و تامل نشست، شاید خالی از لطف نیست. شماره ای که فقیهی برای تمام فصول را به نظاره نهاد...