فیلم/گفتگو با رضوانه لطیفی فرزند شهید حبیب الله لطیفی در برنامه کیش و زندگی

از هوش بالایی برخوردار بود، بسیار مودب و خوش اخلاق بود و این ویژگی او را به یکی از بچه های خوب و ممتاز مدرسه و محله تبدیل کرده بود.

سال 1351 در حالی که 10 سال بیشتر نداشت مادر خود را از دست داد و این اتفاق غم بزرگی بر دل او و خانواده اش نشاند.

تحصیلات خود را تا مقطع متوسطه ادامه داد و این دوران مصادف با سال های مبارزه مردم انقلابی ایران با رژیم پهلوی و طاغوت بود که حبیب نیز با تمام شور جوانی و شعور برگرفته از مکتب آل الله به مبارزات انقلابی پیوست و در کنار دیگر جوانان و نوجوانان، در برابر ظلم و ستم طاغوت ایستاد.

با پیروزی انقلاب اسلامی و به ثمر نشستن مبارزات مردم ایران، به کمیته های مردمی حمایت از محرومین و مستضعفین پیوست و برای خدمت به هم شهری های خود دست به کار شد.

پس از حمله ارتش بعث عراق به مرزهای ایران، به فرمان حضرت امام خمینی (ره) لبیک گفت و به نیروی تازه تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و لباس سبز پاسداری به تن کرد و این مرحله تازه ای از زندگی او بود.

در راه خدمت به اسلام و انقلاب و مردم مظلوم ایران، از هیچ خدمتی فروگذار نبود و در قسمت های مختلف سپاه انجام وظیفه کرد.

سال 1361 در سن 20 سالگی ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد که حاصل این ازدواج یک پسر و دو دختر بود که از او به یادگار مانده است.

تا پایان جنگ در جبهه های نبرد خدمت کرد و در مناطق مختلف عملیاتی و عملیات های متعدد جانانه حضور یافت و در کنار دیگر همرزمانش دلاورمردانه از آب و خاک وطن دفاع کرد.

لیاقت و شایستگی حبیب و توان اجرایی او به همه فرماندهان ثابت شده بود لذا مسئولیت ستاد تیپ 23 نصرت به وی واگذار شد که در این سمت کارنامه درخشانی از خود بر جای گذاشت.

حبیب الله لطیفی که در سال های دفاع مقدس و در روزها و شب های جبهه و جنگ شرکت داشت و روح و جانش با معنویت جبهه ها و اعتقادات عمیق شهداء پیوند خورده بود، آرزویی جز شهادت و رسیدن به مقام عندربهم یرزقون نداشت و این دعا و آرزو در آخرین روزهای جنگ و در عملیات مرصاد برآورده شد.

شهید حبیب الله لطیفی در هفتم مرداد ماه 1367 پس از سال ها مجاهدت و ایستادگی در راه اعتلای اسلام و انقلاب و سربلندی مردم ایران، در جریان حمله احمقانه منافقین کور دل به ایران و در منطقه چارزبر اسلام آباد غرب، در عملیات غروز آفرین مرصاد، بر اثر اصابت ترکش مجروح شد و به شهادت رسید تا خون پاکش درخت تنومند انقلاب اسلامی مردم ایران را آبیاری کند.

مزار و آرامگاه او در گلزار شهدای زادگاهش، زیارتگاه عاشقان و دلدادگان است.