شنبه, ۰۸ دی ۱۳۹۷ ساعت ۰۱:۲۳
شهادت براى ما آخرين تكامل است كه با روى باز به سويش شنافته و خود را تسليم آن نموده ايم.

نوید شاهد استان مرکزی، شهید رضا هوشیار یکم اسفند 1348، در روستای مصرقان از توابع شهرستان ساوه به دنیا آمد. پدرش حسین، کشاورزی می کرد و مادرش لیلا نام داشت. دانشجوی سال دوم در رشته تربیت معلم بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. چهارم دی 1366 در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.


وصیتنامه شهيد رضا هوشيار


اعوذ بالله من الشيطان الرجيم

بسمه تعالى

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَةَ اللَّهِ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ

آنان كه به دين اسلام گرويدند و از وطن خود هجرت نموده و در راه خدا جهاد كردند اينان اميدوار و منتظر رحمت خدا باشند كه خدا بر آنها بخشاينده و مهربان است .

شهادت براى ما آخرين تكامل است كه با روى باز به سويش شنافته و خود را تسليم آن نموده ايم.

اينجانب رضا هوشيار به اميد قبول شدن در درگاه حق تعالى و به حكم وظيفه شرعى و انسانى وصيت خود را با درود و سلام بر يگانه منجى عالم بشريت و نائب بر حقش رهبر كبير انقلاب اسلامى جهان امام خمينى  آغاز مى كنم.

پدر و مادر عزيزم ما چه كشته بشويم و چه بكشيم پيروز هستيم. شهادت چون ميوه اى است كه نمى توان آن را كال از درخت چيد. شهادت آگاهى است كه براى وصول به اين آگاهى بايد سرمايه گذارى عظيمى كرد بايد خدا و قرآن را شناخت و با پوست و گوشت خود آن را لمس كرد و يا بعبارت ديگر از مرحله ايمان و جهان گذشت و تا مرز شهادت رسيد پدر و مادر مهربانم اين وصيتنامه من پيش از شهادت است و قبل از اينكه سعادت نصيبم شود من شروع كردم و اميدوارم به يك پيروزى كامل براى خدا اسلام و قرآن جان بى ارزشم را به آفريننده خود تسليم نمايم.

اميدوارم كه براى شما فرزندى نيكو و صالح بوده باشم و از شما مى خواهم پس از شهادتم هيچگونه ناراحتى به خود راه ندهيد و بگوئيد كه رضا شهيد شده و من امانتى از طرف خداوند پيش شما بودم. من به آرزوى خودم رسيدم و اميدوارم برادران و ديگر همرزمانم بتوانند با بيدارى از اين كشور اسلامى دفاع كنند شما را به نماز و دورى از گناه دعوت مى كنم و پيام مرا به عنوان يك برادر به شما توصيه مى كنم كه به خدا قسم اين  امام را تنها نگذاريد. و تو اى پدر و مادر عزيزم هر موقع كه بيادم افتاديد يا سر قبرم آمديد و يا خواستيد گريه كنيد براى طفل شش ماهه  امام حسين  (ع) گريه كنيد كه آن طفل آن روز هدف تير دشمنان اسلام قرار گرفت و ما پيرو همان مكتب هستيم .

 و شما اى برادر و خواهر عزيز نماز را اول وقت بخوانيد و برايم سياه نپوشيد و برايم گريه نكنيد . پيرو خط امام باشيد و پدر و مادرم براى من چهل و سالگرد نيگيريد چون اگر چهلم و سالگرد بگيريد دشمن خوشحال مى شود .

و شما اى جوانان مبادا در غفلت بمانيد كه على اكبر حسين در راه حسين و با هدف شهيد شد. نكند در رختخواب ذلت بميريد كه حسين (ع) در نبرد با کفر شهيد شد .

اى مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگيرى كنيد كه فردا در محضر خدا نمى توانيد جواب زينب را بدهيد كه تحمل 72 شهيد را نمود.

و السلام

به اميد پيروزى خون بر شمشير

ديدار ما در بهشت تازه مى گردد.

65/9/30


منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی

 

 

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده