شهیدی که مفقود الپیکری را از خدا طلب کرد
شهید محمود محمدی هفتم خرداد ماه سال ۱۳۴۶ در روستای داس قلعه شهرستان کبودراهنگ از توابع استان همدان و در خانواده‌ای کشاورز و ساده زیست به دنیا آمد. پدرش محمد کشاورز بود و با باغبانی و کار بر روی زمین کشاورزی روزی حلال کسب می‌کرد و فرزندان خود را با طینتی پاک پرورش میداد.
سال ۱۳۵۳ وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد اما به دلیل مشکلات موجود و کمبود امکانات موفق به ادامه تحصیل نشد و تنها تا سال اول مقطع راهنمایی ادامه تحصیل داد. در سالهای انقلاب در کنار دیگر کودکان و نوجوانان انقلابی در فعالیت ها و مبارزات شرکت کرد و در راه پیروزی قیام بزرگ ملت ایران گام برداشت.
با آغاز جنگ تحمیلی بنابر وظیفه شرعی و قانونی به عنوان سرباز به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و داوطلبانه روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. در عملیات‌های متعدد شرکت کرد و همراه با دیگر همرزمان خود حماسه‌ها آفرید.
پس از حضور در آخرین عملیات که منجر به شهادت وی شد، در وصیتنامه اش نوشت: اگر به پیکر من به دشت شما نرسید ناراحت نباشید زیرا این موضوع را از شهدا آرزو کرده ام تا مفقود الپیکر باشم.
سرانجام پس از ماه‌ها حضور در مناطق مختلف عملیاتی در چهاردهم مرداد ماه سال ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی اروند در رودخانه کارون غرق شد و به شهادت رسید. تاکنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: برادران و دوستان پس از من اسلحه ام را از زمین بردارید و راهم را ادامه دهید همواره گوش به فرمان امام امت باشید. برادران و همرزمانم پدر و مادرم را تنها نگذارید هر وقت فرصت پیدا کردید به آنها سر بزنید. مادرم از تو می خواهم که همچون دیگر مادران شهید داده پس از شهادتم افتخار کنی و خوشحال باشی. مادرم سلام و درود بر تو که بر احساس مادرانه ات غلبه کردی و مرا به جبهه فرستادی. پدر و مادر جانم عذر می خواهم که این جمله را می نویسم اگر جنازه این حقیر به دستتان نرسید ناراحت نباشید چرا که خودم از خدا این طور خواسته ام.
