خط امام را هرگز فراموش نکنید

بسم الله الرحمن الرحیم

رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ

بار پروردگار صبر و استقامت لازم به ما عنایت فرما تا بتوانیم بر علیه کافران بجنگیم

بنده به جبهه میروم تا خونم در کربلای ایران ریخته شود تا اسلام و امام زنده بماند

با درود فراوان به محضر مبارک امام عصر و نایب بر حقش امام خمینی و درود بر تمامی شهدای صدر اسلام و تمامی جان بر کفان و عاشقان شهادت. این وصیت نامه را در شب عملیات که چند ساعتی بیش نمانده به عملیات نوشته ام تا که هدف و انگیزه اینجانب از اوائل جنگ در کلیه جبهه شرکت نموده ام برای شما مردم غیور توضیح دهم.

برادران و خواهران در موقعیکه دشمن با تمامی قوا در برابر اسلام ایستاد، بنده به دستور رهبرم و برای ادعای تکلیف به جبهه شتافته ام. بنده این دنیا را بجز اینکه هیچ دانسته و همه رفتنی هستند و هیچ کس نمی ماند مرگ سرخ شهادت انتخاب کرده ام و تا که شاید خداوند ما را شامل رحمتش قرار دهد و ما ادامه دهنده تمامی شهدا و شهدای روستایی خودمان می باشیم.

شما ای ملت شما ها همگی تکلیف خود را انجان داده اید بنده کوچکتر از آنم که پیامی برای شما داشته باشم و لیکن وظیفه است که متذکر شوم.

خط امام را هرگز فراموش نکنید و اگر خدای نا کرده لحظه ای غفلت کنید نه اسلام باقی می ماند و نه امامی و نه دینی. پس بر شما باد ادامه دادن راه شهدا، شهدایی که مظلومانه شهید شده اند.

و سلام بر تمامی اقوام و بخصوص پدر و مادر و خواهر و برادرم می رسانم و امیدوارم که همگی مرا حلال کنید و شما ای مادر می دانم که برای بنده زحمات زیادی کشیده اید. شبها تا صبح بر گهواره ام بیدار بوده ای تا مرا بزرگ کردیده اید و طی دوران نتوانستم زحمت تو را جبران کنم ولی امیدوارم که خداوند اجر و مزد شما را در روز قیامت عنایت فرماید و ای شما همسرم این را می دانی که مدتی شما همسر بنده بوده اید هیچ خوبی از بنده ندیده ای بجز زحمت و رنج چیز دیگر نکشیده ای و امیدوارم که به شما هم خداوند اجر و مزد دهد و همسرم زندگی و بچه هایم را به شما می سپارم. به بچه ها سلام می رسانم و از بچه ها خوب مواظبت کنید و طوری پسرم را تربیت بدهید ادامه دهنده راه شهدا و خون بنده باشد و اگر جنازه به دست شما رسید به روستایمان ببرید پیش قبر مراد علی سرابی دفن کنید.

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

و السلام

20 دیماه 65

-------------------

شهید سعدالله برمون یکم شهریور ماه سال 1337 در روستاي گنبله شهرستان اسدآباد از توابع استان همدان در خانواده ای ساده زیست و مذهبی به دنیا آمد. پدرش آقا جعفر، کشاورز بود و با کار بر روی زمین کشاورزی و باغداری مخارج زندگی را تامین می کرد.

سال 1344 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد اما به دلیل مشکلات موجود و کمبود امکانات موفق به ادامه تحصیل نشد و تنها تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. سال 1359 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد که از وی به یادگار مانده است.

در سال های دفاع مقدس به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت و همراه با دیگر همرزمان خود در عملیات های متعدد شرکت کرد و حماسه ها آفرید.

سرانجام در بیست چهارم دیماه سال 1365 با سمت فرمانده گروهان در منطقه عملیاتی شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر وي را در گلزار شهداي زادگاهش به خاک سپردند.