اميدوارم راه مرا برادرانم ادامه دهند ونگذارند خون شهيدان اسلام پايمال شود
بسم الله الرحمن الرحيم
محترما باعث تحرير اين وصيتنامه آنست كه اينجانب سرباز وظيفه حسن عبدالهى فرزند اسمعلى وصيت مى نمايم اميدوارم راه مرا برادرانم ادامه دهند ونگذارند خون شهيدان اسلام پايمال شود و من اگر اسلحه بدست گرفته ام و در كوه هاى پر برف كردستان مى جنگم فقط و تنها براى خدا بوده و براى به اهتزاز در آمدن پرچم توحيد در منطقه بوده است و اميدوارم پدرم به محض شنيدن شهادت اينجانب صبورى پيشه نمايد و از ناراحت كردن خود و اقوام خوددارى كند و از طرف من به كليه اقوام و آشنايان عزيز سلام رسانده و خداحافظى كنيد و بگوئيد راه بنده را ادامه دهند و من چيزى ندارم كه سفارش كنم بكسى داده شود ياخير و از تمام آشنايان و اقوام از طرف بنده حلالى بخواهيد و اگر اشتباهى از من رخ داده را مورد عفو قرار دهيد .
والسلام
درود بر امام خمينى
تاريخ 9 آبان 62
شمعى ميفروزد كسى در ظلمت شبهاى من
اشگى نمى بارد چرا اى آسمان بر حال من
---------------------
شهید حسن عبدالهی دوم شهریور سال 1341 در شهرستان همدان به دنیا آمد. سال 1348 وارد دبستان شد اما به دلیل مشکلات موجود و کمبود امکانات موفق به ادامه تحصیل نشد و تنها سواد خواندن و نوشتن آموخت.
برای کسب روزی حلال و کمک به مخارج خانواده مشغول کار شد و در عین حال با شرکت در کلاس های قرآن و احکام و هیات های حسینی از مکتب آل الله درس آزادی و آزادگی آموخت. در سال های انقلاب نوجوانی پر شور و شعور بود و در راهپیمایی ها و فعالیت های انقلابی شرکت کرد.
پس از انقلاب بنا به تکلیف شرعی و قانونی به عنوان سرباز وظیفه به ژاندارمری پیوست و با آغاز جنگ تحمیلی داوطلبانه روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.
سرانجام در هجدهم دیماه سال 1362 در منطقه عملیاتی بانه در درگیری با گروهک های ضد انقلاب و منافقین کوردل بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست.
مزار او در گلزار شهداي باغ بهشت زادگاهش واقع است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
