زندگی نامه سردار شهید احد مقیمی
سه‌شنبه, ۰۲ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۱۴:۳۴
سردار شهید احد مقیمی، رئیس ستاد تیپ دوم لشکر مکانیزه31 عاشورا بود. او علاوه بر این مداح اهل بیت هم بود و همین مورد باعث شده بود که رزمنده ها علاقه خاصی به او داشته باشند...
سردار شهید احد مقیمی، رئیس ستاد تیپ دوم لشکر مکانیزه31
عاشورا بود. او علاوه بر این مداح اهل بیت هم بود و همین مورد باعث شده بود که
رزمنده ها علاقه خاصی به او داشته باشند . وی می گفت: روضه‌خوانی اهل‌بیت درجه‌ای
از عشق است که نصیب هر کسی نمی‌شود . به‌خصوص اینکه روضه‌خوان با تبعیت از ارباب
خود اباعبدالله الحسین (ع) در راه حق به‌شهادت برسد. سردار شهید احد مقیمی در سال
1342 به دنیا آمد.وی وقتى به دنیا آمده بود كه امام انقلاب خود را شروع كرد و او
تمام لحظههایش را براى انقلاب سپرى مىكرد. براى جنگ، و به عشق و یاد امام
مىزیست: اگر امامِ امت نبود، ما نبودیم، یعنى دیگر از اسلام خبرى نبود. هیچ وقت
از یارى كردن به امام كوتاهى نكنید و اگر اینچنین باشد، روز شكست ابرقدرتها نزدیك
است. وی از سال 60 به سپاه و جبهه پیوست و در قوت مدیریت او همین بس كه در بیست و
دو سالگى مسؤولیت ستاد یك تیپ را به او سپردهاند. احد روز بیست و پنجم دى ماه
1365 در عملیات كربلاى پنج همراه با مصطفى پیشقدم ، با انفجار خمپارهاى در
كنارشان شهید مىشوند. وقتی پیكر بىسر احد را آوردند. همه اشك مىریختند. اما
مادر احد نُقل مىپاشید و زینبوار دعا مىكرد. خدایا! این قربانى را از ما قبول
كن! این شهیدِ حسین است، پیكر احد را با پنجاه و شش نفر از شهداى كربلاى پنج تشییع
کردند. بخشی از وصیت نامه شهید: خدایا تو را شکر می کنم که بعد از 1400 سال ،ما را
از پرچم داران اسلام قرار دادی که بتوانیم دینت را یاری کنیم و توفیقمان بده که در
این راه ثابت قدم بوده و از منجلاب این جهان فانی در امان باشیم ، و یک خواهش از
شما امّت حزب الله دارم،این مراسم های عزاداری را زنده نگه دارید. راه سعادت بخش
حسین(ع)را ادامه دهید و زینب وار زندگی کنید. تمام شهیدان ما از راه پرورش یافته
اند. من هم از خدا می خواهم که لیاقت شهادت در راه خودش را ، بزودی عطا فرماید که،
دیگر از فراق دوستان و شهیدانمان ،صبرم تمام شده ولی از سوی دیگر باید بمانیم، تا
شهید آینده شویم و از دیگر سو باید شهید شویم تا آینده بماند. هم باید شهید شویم
تا فردا بماند و هم باید بمانیم تا فردا شهید نشویم. عجب دردی! چه می شد بار خدایا
امروز شهید می شدیم و فردا زنده می شدیم، تا دوباره شهید شویم.ولی این را می دانم
برای عزاداریهای آقا ابا عبدالله و گریه وزاریها برای مظلومیّت حسین(ع)دلم تنگ
خواهد شد.
منبع : مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران استان آذربایجان شرقی
نظر شما
