رعایت حجاب نشانه مبارزه با نفس است
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید جعفر معصومی هفتم آبان ماه ۱۳۴۲ در شهر آجین از توابع شهرستان اسدآباد متولد شد. پدرش بهرعلی و مادرش صفیه نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند و در سال ۱۳۶۴ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت و بیست و چهارم بهمن ماه ۱۳۶۴ در فاو عراق توسط نیرو‌های عراقی به شهادت رسید.
در وصیت نامه این شهید می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ ﴿۱۶۹﴾
همانا گمان مکنید کسانى که در راه خدا کشته مى شوند مرده اند بلکه زنده اند و نزد خداى خویش روزى دارند.
بنام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و یارى دهنده مستضعفان و درهم کوبنده مستکبران و با درود و سلام فراوان بر آخرین پیامبران و فرستاده خداوند براى هدایت مردم حضرت محمد (ص) و با درود و سلام بى کران بر مولاى متقیان امیرمومنان اولین پیشواى مسلمانان امام على (ع) که چگونه ماندن در محراب سنگر را به ما آموخت و با درود و سلام بر سید الشهدا حسین ابن على (ع) که صحراى کربلا را با خون پاک خود و یارانش رنگین ساختند و خونشان در رگ هاى ما مى جوشد و جوشیدن این خون در رگ هاى ما، ما را به این وادى یعنى جبهه هاى حق علیه باطل کشانده است و با کشاندن به این وادى به ما درس وحدت، آزادگى، ایثارگرى، شهادت طلبى را به ما آموخت.
و با درود و سلام بى نهایت بر یگانه منجى عالم بشریت حضرت مهدى (عج) و نایب بر حقش امام خمینى و بر قائم مقام رهبرى آیت حق منتظرى و سلام و صلوات بر شهیدان راه حق و حقیقت که با خون پاکشان درخت انقلاب را آبیارى نموده اند و با درود و سلام فراوان بر رزمندگان اسلام و عاشقان اباعبدالله که در جبهه ایثارگرى مى نمایند و با مناجات و دعاهاى خویش جبهه‌ها را منور ساخته اند؛ و با درود و سلام بر خانواده معظم شهیدان و امت حزب الله که پشتیبان رزمندگان اسلام هستند وصیت نامه خود را شروع مى کنم. امت حزب الله و شهید پرور ایران و اى جوانان و اى دوستان و رفیقان با شما چند لحظه سخن مى گویم.
بسم رب الشهداء و الصدیقین
اینک من با یاد خدا و براى رضاى خدا به جبهه آمدم و هدف تسلیم شدن به حق تعالى و اجراى برنامه هاى اسلام مى باشد و از خداوند مى خواهم که مرا به آرزوى خود که همانا شهادت است برساند تا بتوانم در روز معاد جواب شهداى کربلاى حسین (ع) و کربلاى ایران را بدهم؛ و شهادت در دو بعد هم به پیروزى مى نگرد و این پیروزى با خون هاى پاک به ثمر مى رسد که اسلام عزیز لذا به این خون‌ها لازم و احتیاج دارد و ما سرنوشت سازان اسلامیم که باید اداى وظیفه نماییم تا چنین انقلاب گران مایه را زمینه ساز حضرت حجت امام زمان (عج) آماده سازیم پس در این عصر وظیفه ما امت حزب الله اجراى برنامه هاى اسلام و تقویت تبلیغات و کمک به ملل مستضعان جهان و پیاده نمودن برنامه هاى اسلام و اطاعت از اولیاء الله است و وظیفه خطیرى به گردن داریم که نباید خود را بى تفاوت قرار بدهیم؛ و از امت حزب الله و شهید پرور ایران و دوستان مى خواهم که تا خون در رگ دارند این راه خدا و انبیاء را ادامه دهند و حسین وار روانه میدان نبرد شوند و پیروزى حتمى است، چون راه ما راه اولیاالله و امام حسین (ع) است.
بهترین درمان برای دردها، دعا است
اى امت حزب الله و اى جوانان و اى دوستان در نماز جماعت‌ها و نماز جمعه‌ها و دعا‌ها خصوصا دعاى کمیل شرکت کنید و امام را دعا کنید و دعا کنید اللَّهُمَّ لَا تَکلْنِی إِلَى نَفْسِی طَرْفَةَ عَیْنٍ أَبَداً و هوشیار باشید مبادا در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد به شهادت رسید، مبادا در غفلت بمیرید که على (ع) در محراب عبادت به شهادت رسید، مبادا در بى تفاوتى بمیرید که على اکبر در راه حسین (ع) و با هدف شهید شد و استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمان‌ها براى تسکین دردهاست و همیشه بیاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید و هرگز دشمنان بین شما تفرقه نیندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا نکنند که اگر چنین کردند روز بدبختى مسلمانان و روز جشن ابرقدرت هاهست.
مساجد را خالی نکنید
حضورتان را در جبهه هاى حق علیه باطل ثابت نگه دارید، سلام مرا به رهبر عزیزم برسانید، مسجد‌ها را خالى نگذارید و بیشتر به مسجد بروید که بسیار به مسجد رفتن جهاد مى باشد و وحدت و همبستگى خود را مستحکمتر بکنید و همانطور که قرآن کریم مى فرماید وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا، از همدیگر جدا نشوید تا بتوانید بر دشمنانتان غلبه کنید و با نفس خود بیشتر مبارزه کنید که بزرگترین جهاد در راه خداست.
حالا چند لحظه با پدر و مادر گرامیم صحبت مى کنم، اولا از پدر و مادر گرامى مخصوصا مادرم مى خواهم که مرا حلال کنند و از پدرم مى خواهم که هیچ موقع ناراحت من نباشد و هر موقع به یاد من افتاد صحراى کربلا را پیش خود مجسم کند و ببیند که چطور على اکبر (ع) جان خود را فداى حسین (ع) کرد و از مادرم مى خواهم که ناله و زارى برایم نکند، هرموقع مرا یاد کرد حسین (ع) را در پیش خود مجسم کند و ببیند که چطور سر امام حسین (ع) به سر نیزه‌ها زده شده بود، اما مادرى نداشت برایش گریه کند.
رعایت حجاب نشانه مبارزه با نفس است
و خواهرم مى خواهم که حجاب خود را رعایت کنید که رعایت کردن حجاب نشانه زینب وار و مبارزه با نفس است و زینب وار صبر و استقامت کنید که سر برادرش را بر روى نیزه زده بودند باز هم شکر خدا مى کند و لبانش ذکر استغفار و طلب آمرزش مى کرد و از برادرانم مى خواهم که جبهه‌ها را خالى نگذارند و لحظه اى به دشمنان اسلام مهلت ندهند که فردا دیر است و مى خواهم که اگر به جبهه آمدند براى این نیایند که مى خواهم حق برادرم را بگیرم بلکه براى رضاى الله به جبهه بروند و براى دفاع از اسلام بیایند.
از عمویم عزیز على معنوى عارف طلب حلالیت مى کنم، چون از اول عمرم تا بحال او براى من زحمت‌ها کشیده و مرا بزرگ کرده است باز هم از مادرم طلب حلالیت مى کنم تا مادر مرا حلال نکرده است دفنم نکنید و مرا در آجین دفن کنند و از دوستانم مى خواهم که راهم را ادامه بدهند و از برادر بزرگم حیدر معصومى مى خواهم که مرا حلال کند و راهم را ادامه بدهد. والسلام.
استقامت کنید
وصیتى که به همسرم دارم این است که براى من ناراحت نباشد و حجاب را رعایت کند و طورى براى من ناله نکند که دل منافقان شاد باشد و با استقامت و صبر خود مشت محکمى بر دهان دشمنان اسلام بزند.
