دانش آموزان تابع ولایت و رهبری باشند
به گزارش نوید شاهد همدان، دانش آموزان نقش برجسته‌ای در دوران دفاع مقدس ایفا کردند و با تلاش و استقامت جلوی پیشروی نیروهای عراقی را در بسیاری از عملیات‌ها و مرزهای کشور گرفتند. دانش آموزان با وجود سن کم و با تبعیت از فرمان رهبر و مقتدایشان دل به جبهه‌ها زدند و حماسه‌های شگرفی را پدید آوردند. به سراغ یکی از دانش آموزان دوران جنگ و جهاد می‌رویم و از ایشان درباره حال و هوای دانش آموزان دوران جنگ می‌پرسیم.
نوید شاهد_ آقای جهانگرد لطفاً درباره نحوه ورود خود به جبهه بفرمایید؟
مسعود جهانگرد: در زمان کودکی در پایگاه هوایی شهید نوژه همدان زندگی می‌کردیم و دوران تحصیل را در همانجا گذراندم، دوران کودکی و نوجوانی را در کنار استاد اخلاق آقای کرمانی به جلسات مذهبی می‌رفتم و در کنار ایشان به جلسات قرآن، روضه و ... می‌پرداختیم تااینکه آژیر جنگ در کشور به صدا درآمد و به خانواده‌ها دستور تخلیه پایگاه را دادند و فقط خانواده‌های افراد نظامی ماندند و غیربومی‌ها به زادگاه خود بازگشتند، ما نیز به همدان مهاجرت کردیم و برای ادامه تحصیل در سال اول دبیرستان در هنرستان دیباج ثبت‌نام کردم، در هنرستان در کنار تحصیل، نیروهای داوطلب و بسیجی اقدام به برپایی پایگاه مقاومت کردند که آقای کریم مطهری یکی از هم‌مدرسه‌ای‌ها مسئول جذب پایگاه بسیج شد. در سال تحصیلی 58- 59 بود که اعلام کردند که جبهه‌ها به حضور دانش آموزان و محصلین نیاز دارد و ما نیز توفیق یافتیم برای نخستین بار در یک دوره 45 روزه در منطقه قصرشیرین حضور یابیم. ازآنجایی‌که رشته ما فنی و راه و ساختمان بود در گروه "سنگرسازان بی سنگر" و جهاد سازندگی اقدامات پل‌سازی و جاده‌سازی را شروع کردیم.
نوید شاهد_ در منطقه قصر شیرین چه اقداماتی انجام می‌دادید؟
جهانگرد: در منطقه قصر شیرین قرار بود که کارهای پل سازی، جاده سازی و سنگرسازی را انجام دهیم که در نخستین روز اعزام و قبل از شروع اقدامات جاده‌سازی و سنگرسازی یکی از دانش آموزان روی مین رفت و به شهادت رسید که تأثیر بدی در روحیه بقیه دانش آموزان گذاشت و همه از این اتفاق ناراحت شدند ولی باوجود سردار شهید "حاج حسین همدانی" و شهید "پوروش همدانی" و روحیه دهی این دو شهید عزیز به کار و تلاش بازگشتیم و تا پایان مأموریت 45 روزه در منطقه باقی ماندیم و کار بازسازی را انجام دادیم. در زمانی که در منطقه قصر شیرین بودیم و پس از پایان مأموریت، سردار شادمانی فرمانده ما بودند تأکید داشتند که به همدان بازگردیم و برای ادامه تحصیل به مدرسه بازگردیم تا در آینده فرد مفیدی باشیم ولی ما دورادور درس را ادامه دادیم و در جبهه ماندیم.
نوید شاهد_ بعد از حضور در سنگر سازان بی سنگر در چه عملیات‌هایی شرکت داشتید؟
جهانگرد: از سال 59 که وارد جبهه شدیم تا زمانی که به‌عنوان نیروی کادر سپاه فعالیت می‌کردیم در منطقه بودیم و در پاک‌سازی روستاهای کردستان برای تخلیه دمکرات‌ها، عملیات رمضان و آموزش‌های نظامی در مراکز آبی و خاکی سد گتوند، سد دز، پادگان شهید مدنی و در خط و محور شلمچه در گردان زرهی شرکت داشتم و در عملیات رمضان به توفیق جانبازی دست‌یافتم.
نوید شاهد_ جبهه رفتن برای دانش‌آموز نوجوان دبیرستانی سخت نبود؟ خانواده‌ها چگونه با اعزام فرزندان خود برخورد می‌کردند؟
جهانگرد: پایگاه نوژه در آن دوره از بهترین امکانات برخوردار بود و می‌توان گفت که دوران کودکی و نوجوانی ما در رفاه کامل بود و زندگی در جبهه به طبع کمی سخت بود و خانواده‌ها نیز به خاطر سن کم دانش آموزان مخالفت می‌کردند ولی تکلیفی بود که بر دوش ما نهاده شده و باید به آن عمل می‌کردیم، خانواده‌ام در آن زمان مخالفتی نداشتند و تصمیم‌گیری را برعهده خودم گذاشته بودند و من نیز همچون سایر دوستان و هم‌کلاسی‌ها به تکلیفم عمل کردم.
نوید شاهد_ به گفته برخی از افراد مغرض، دانش آموزان به‌اجبار در جبهه حضور می‌یافتند، آیا شما این مسئله را تائید می‌کنید؟
جهانگرد: هرگز اجباری در کار نبود و دانش آموزان به‌شدت مشتاق حضور در به جبهه‌ها بودند و به جرات می‌توان گفت دانش آموزان عاشقانه به جبهه می‌آمدند.
نوید شاهد_ به‌عنوان دانش‌آموز دوران جنگ چه صحبتی با دانش آموزان امروزی دارید؟
جهانگرد: دانش آموزان این حقیقت را باور داشته باشند که آرامش و امنیت امروز کشور را مدیون پدران و مادرانی هستیم که فرزندانشان در جبهه بودند و خود آنها نیز در پشت جبهه حضور داشتند و مقدمات دفاع را فراهم می‌کردند تا برادران در جبهه بجنگند و از این نکته غافل نباشند، امنیت امروز را مدیون این شهدا هستند و غیرازاین مسیر بیراهه است پس تابع ولایت و رهبری باشند و به سم‌پاشی‌های دشمن توجه نکنند.
