طلبه غواص شهید نادر عبادی نیا به روایت حجت الاسلام عبادی نیا برادر شهید
نادر عبادی نیا متولد سال 1344، شانزده سال از من بزرگتر بود. به عنوان طلبه در حوزه علمیه قم؛ مدرسه علمیه امام باقر(ع) تحصیل میکرد. ابتدا در همدان درس طلبگی میخواند اما به دلیل علاقه بسیار به تحصیل، به قم آمد و طلبگی را در همان جا ادامه داد.
سال پنجم طلبگی نادر بود که به دلیل حس وظیفه شناسیاش در سن ۲۱ سالگی به شهادت رسید. از حدود ۱۸ سالگی به جبههها تردد داشت و بارها به جبهه اعزام میشد و در عملیات حضور داشت. با وجود اینکه به درس بسیار علاقمند بود، اما برای دفاع از دین، اسلام و کشور در جبههها حاضر میشد.
یکی از نقاط برجسته نادر معنویات بسیارش بود و حتی این ویژگیاش بسیار از سوی دوستان و همرزمان نادر نقل شده بود که او اهل نافله شب بود و مراقبتهای بسیار خاص بود تا جایی که گردان او را به نام ساعت گردان میشناختند؛ چراکه نادر موظف بود صبحهای زود؛ پیش از اذان صبح بیدار میشد؛ موتور برق را روشن میکرد و نواری میگذاشت تا قرآن پخش شود.
دفترهای یادداشت بسیاری داشت که در آن دفتر، یادداشتهای روزانهاش را مینوشت. یکی از نکات ویژه نوشتههای نادر، مناسبات و مراقبهای نفسانیاش بود. نادر در پایان شب اشکالاتش را به خودش متذکر میشد تا فردا مراقب رفتارش باشد که آن اشکال را تکرار نکند.
خیلی خوب است که انسان اهل مراقبت و مواظبت باشد؛ چراکه این امر راهی برای رشد خود است. وظیفه شناسی، معنویت و ولایتمداری از نکات بارز خصوصیات نادر بود. در وصیت نامهاش تأکید بسیار کرده بود که نسبت به امام حرف شنوی داشته باشیم تا حرف امام زمین نماند.
وصیت نامه نادر چند بخش بود که او در مقدمه وصیتنامهاش توصیههای اخلاقی را مورد توجه قرار داد. او در این بخش تأکید میکند که دنیا گذراست و ما در این دنیا آمدهایم که رشد کنیم و غفلت نداشته باشیم. در واقع نادر در بخش مقدمه به رشد معنوی و انس با قرآن و سنت تأکید کرده بود که با قرآن و روایات مأنوس باشیم تا به رشد دست یابیم و سنت پخش قرآن حتی پس از شهادتش نیز ادامه یافت.
نادر در بخش دیگری از وصیتنامهاش توصیه به پیروی از ولایت فقیه و امام و حضور در جبههها داشت. او تأکید بر این موضوع میکرد که تلاش کنیم از حرف امام پیروی کنیم.
بخش دیگری از وصیت نامه نادر در رابطه با روحانیت است، او به دلیل اینکه طلبه بود، به خانوادههایی که فرزندانشان مستعد هستند و علاقه به حوزههای علمیه دارند، وارد حوزهها شوند و به اسلام خدمت کنند. او در این بخش از وصیتنامه تأکید داشت که از روحانیت حمایت و پاسداری شود.
اصل زنده بودن شهدا به شهادت قرآن ثابت است که خدای متعال شهدا را احیا معرفی میکند و معنای زنده بودن، اثرگذاری است. اثرگذاری شهدا را در جامعه شاهد هستیم و هر زمانی شهیدی تشییع میشود تا مدتی فضای شهر دگرگون است که این امر نشان از زنده بودن شهداست. هر فردی با شهیدی انس میگیرد و یا هر خانوادهای با شهیدش میتواند در بسیاری موارد از او مدد بگیرد.
نادر، ۱۶ سال از من بزرگتر بود و به هنگام شهادتش سن کمی داشتم. ۱۰ سال پس از شهادتش پیکرش وارد کشور شد و مراسم تشییع را به یاد دارم. آن زمان یعنی سال ۷۵؛ من دبیرستانی بودم و خبر را به من و برادرم دادند و ما به معراج شهدای سپاه رفتیم. از نادر تنها چند تکه و استخوان و کاسه سر باقی مانده بود؛ او را زیارت کردیم و به خانواده اطلاع دادیم و نادر به همراه شهدای دیگر باهم طی مراسمی وزین تشییع شدند.
منبع: خبرگزاری ایکنا با ویرایش مجدد نوید شاهد همدان