غریبی در دل وطن بود
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید «ناصر رنجبران» در پنجم مهرماه ۱۳۴۲ در شهر همدان متولد شد. آثار شجاعت و هوش سرشار از جمله خصوصیاتی بود که از دوران کودکی در وی هویدا بود. تحصیلات ابتدایی را در یکی از مدارس شهر به پایان رساند و وارد مقطع راهنمایی شد.
فعالیت‌های درسی، فنی و علمی خارج از درس خود را در این دوره تحصیلی به حد بالایی رسانید. روز‌ها درس می‌خواند و بعدازظهر‌ها به برق کشی و یا نقاشی ساختمان مشغول بود تا خرج تحصیل خود و تا حدودی مخارج زندگی پدر و مادرش را تامین کند.
بعد از اتمام دوره راهنمایی به دبیرستان رفت و بعد از مدتی آن را ترک کرد. در این مقطع بود که انقلاب اسلامی به اوج مبارزات خود رسیده بود و ناصر همانند دوستان خود در راهپیمایی‌ها شرکت می‌کرد. وقتی که تانک‌ها از پادگان همدان برای سرکوب قیام مردم به پا خواستند، مردم با سلاح‌های ابتدایی که داشتند برای مقابله از حرکت آن‌ها به سمت آنان رفتند و مانع از حرکت تانک‌ها به سمت شهر شدند. شهید رنجبران در این زمینه با همکاری تعدادی از دوستانش کار مهمی در توقف تانک‌ها انجام دادند.
روزهای پرشکوه انقلاب اسلامی به همین منوال می‌گذشت تا ۱۲ بهمن رسید و رهبر انقلاب پس از ۱۵ سال تبعید به آغوش ملت بازگشت. ناصر به همراه تعدادی از دوستانش روز ۲۲ بهمن به تهران و دیدار امام رفتند و پس از زیارت رهبر کبیر انقلاب بازگشتند.
بعد از مدتی به فرمان رهبر کبیر انقلاب کمیته‌ها در کوچه و بازار به وجود آمد و بعد از آن‌ها سپاه پاسداران از بطن مردم و انقلاب جوشید. ناصر می‌خواست در سپاه پاسداران با برادرانش همکاری کند که متاسفانه در این مسیر ناکام ماند و بعد از مدتی در ارتش استخدام شد و در پادگان لشکرک تهران آموزش‌های تکاوری را در عرض یکسال با موفقیت فراگرفت.
بعد از چندماه به مرخصی آمد و برای زیارت امام رضا راهی مشهد شد. بعد از زیارت روانه ارومیه شد که متاسفانه به اسارت گروهک‌های کومله دمکرات درآمد و بعد از چهار ماه نامه‌ای برای خانواده نوشت که در زندان دولتو سردشت اسیر شده و به زودی آزاد خواهد شد.
۱۷ اردیبهشت ۱۳۶۱ ساعت ۱۰ صبح زندان توسط بعثیون عراقی بمباران شد و شهید ناصر رنجبران با دنیایی آرزو و امید در زندان مخوف دولتو به شهادت رسید.
انتهای پیام/
