امدادگری از جنس نور و روشنایی بود
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید «رحمتعلی جعفری فر» در دهم فروردین ۱۳۴۶ در روستای سادات آباد از توابع شهرستان تویسرکان در خانواده‌ای مومن و کشاورز دیده به جهان گشود. از آنجایی که نخستین فرزند خانواده بود پدرش نام او را رحمتعلی گذاشت تا همیشه مورد رحمت و بخشش امیرالمومنین علی (ع) قرار بگیرد.
رحمتعلی در هفت سالگی به دبستان روستا رفت و مشغول تحصیل شد که در طول تحصیل جزء شاگردان ممتاز و نمونه مدرسه شناخته می‌شد. در سال سوم ابتدایی بود که به تویسرکان مهاجرت کرده و در دبستان محمدیه ثبت نام کرد و پایه ابتدایی را در این مدرسه گذراند و تابستان‌ها به خیاطی می‌رفت و رفته رفته در این حرفه ماهر شد.
مقطع چهارم ابتدایی بود که اقدام به پخش و توزیع اعلامیه‌های امام راحل در مدرسه و کوی و برزن می‌کرد و به واسطه این اقدام چندین بار توسط معلمان و مدیر مدرسه مورد ضرب و شتم قرار گرفت، ولی رحمتعلی با وجود سن کم کار خود را تکرار می‌کرد.
بعد از دوران ابتدایی در مدرسه راهنمایی ثبت نام کرد و در آن دوران نیز به فعالیت‌های فرهنگی مانند شرکت در گروه سرود و تئاتر مدرسه روی آورد.
مقطع دبیرستان را در مدرسه امیرکبیر آغاز کرد و در سال دوم به همراه اولین کاروان بسیج دانش آموزی برای آموزش‌های نظامی به همدان رفت و پس از چند روز برای آموزش‌های امدادگری به باختران اعزام شد و بعد از آموزش سه ماه در قصر شیرین بود و پس از آن به خانه بازگشت.
در تعطیلات تابستانی سال ۱۳۶۵ دوباره به جبهه رفت تا شاید بتواند کمکی به رزمندگان کند به پدرش می‌گفت اگر من در جبهه یک یا دو مجروح را مداوا کنم شاید خدا از سر تقصیراتم بگذرد.
در نهایت شهید رحمتعلی جعفری فر در چهارم تیر ۱۳۶۵ در بانه در راه خدمت به رزمندگان، مورد رحمت الهی قرار گرفت و روح پاکش میهمان امیرالمومنین (ع) قرار گرفت.
