اطاعت از ولی فقیه دژی در مسیر انبیا است

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید محمدرضا عربی دوم خردادماه ۱۳۴۶ در شهرستان کبودرآهنگ متولد شد. پدرش اکبر و مادرش رقیه نام داشت. تا پایان سطح یک در حوزه علمیه درس خواند و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و سوم خردادماه ۱۳۶۵ در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید.
در وصیت نامه این شهید می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
قبل از هر چیز در ابتداى وصیتم که از صحت و سلامتى فکرى و جسمى برخوردارم به دل تصدیق نموده و به زبان اقرار می‌کنم، اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمدا رسول الله و ان علیا ولى الله؛ و نیز به تمام وعده و وعیدهایى که در شرع مقدس اسلام به آن‌ها تصریح شده از حساب و کتاب، صراط و میزان، برزخ و جنت و دوزخ، نکیر و منکر و حشر و نشر معتقد بوده و مکتب اسلام و مذهب تشیع اثنى عشرى را بر حق و از همه والا و برتر می‌دانم و این یک واقعیت روحى است که از طریق دل و از راه فکر به آن رسیده ام و در راه اعتلاى آن از پربهاترین مایه زندگى ام دریغ ندارم؛ و بعد بهترین سلام‌ها و درود‌ها را نثار سید عباد و شفیع روز معاد و خاندان اطهار آن گرامى می‌نمایم و سلامى برخاسته از دل سوخته به محضر مبارک ولى عصر (عج) پناه دلسوختگان و امید بى پناهان عرضه می‌دارم و به نایب بر حق آن سرور جان جانان، قهرمان قهرمانان حضرت امام خمینى سلام و درود بى پایان می‌فرستم و به امت همیشه در صحنه سلامى خالصانه می‌فرستم.
خداوندا تو را سپاس می‌گویم که راه سعادت را برایم نمایاندى و مرا در بهترین مکان و زمان قرار دادى و بهترین رهبر را برایم برگزیدى. خدایا تو آنى که خودت می‌دانى و والاتر از آنى که ما مى دانیم. خدایا من خاکى بیش نبودم تو مرا بیافریدى و در نهایت افتخار و احتیاج بودم ولى تو مرا از دیگران بى نیاز ساختى، پروردگارا تو بودى که در تمام مراحل زندگى دستم را گرفتى و تربیت و پرورشم نمودى، الهى تو بودى که محبت مرا در دل پدر و مادرم نهادى تا مرا بسوى خود خوانده، تربیتم نمایند. ولى مولاى مهربان، من که بنده خوبى براى تو نبودم و نمی‌دانم چگونه با من معامله می‌فرمایى، ولى مولاى من ما که غیر از رحمت و نعمت و مغفرت چیز دیگرى از تو سراغ نداریم و از تو همان را می‌خواهیم که خودت صلاح ما می‌دانى.
خداوندا من از نبود پیامبرمان (ص) و ائمه (ع) و غیبت امام زمانمان (عج) بسوى تو شکایت می‌کنم و از تو مى خواهم که در عالم آخرت از صحبت و همنشینى آن‌ها محرومم نساخته و مرا در جوار آن بزرگواران جاى دهى.
خداوندا؛ آنچه آرزو می‌کنم و به آن عشق می‌ورزم این است که در حالى تورا ملاقات کنم که از من راضى بوده و مدال بندگى عطایم فرمایى. خداوندا تورا به امام عصر (عج) سوگند می‌دهم این امت همیشه در صحنه را یارى فرمایى همانطوری که آن‌ها دین تورا یارى نمودند، خداوندا خودت بر اوضاع و احوال ما و قلت افراد ما و کثرت اعداء ما از همه داناترى و تو وعده فرمودى دین خودت را یارى فرمایى، پس به حق اولیاى گرامت و قرآن مجیدت، با ظهور بقیه ا... الاعظم دین خودت را یارى نموده و جهان را پر از عدل و داد فرما.
و، اما اى عزیزان حزب الله و اى یاوران روح الله و اى جان برکفان جندالله اینک زمان آن رسیده که به نداى روح اللهى روح الله لبیک گفته و بیش از پیش براى ستیز با خصم دون بپاخاسته و کاشانه آن‌ها را در داخل و خارج کشور به آتش غضب خود نابود سازید و لازمه آن وحدت و اطاعت از ولى فقیه است که آن دژى محکم است که هر کس در آن درآید در مسیر انبیا و اولوالامر حرکت نموده و عزت دنیا و آخرت را خریده است.
عزیزان من، همواره شکرگزار نعمت عظماى رهبرى و عظمتى که کشور ما از یارى نمودن اسلام عزیز بدست آورده باشید و با تقواى خود موجبات امدادهاى غیبى پروردگار جل شانه را فراهم نمایید.
و، اما اى پدر و مادرم در فقدان این خاکى نگران و دلسوز نباشید، زیرا که من فرزند خوبى براى شما نبودم و وجودم سراسر براى شما رنج آور و دردسر بوده، امیدوارم اگر چه حیاتم براى اسلام مفید نبوده، مماتم مفید باشد و شما را به صبر توصیه می‌کنم، صبر بر آنچه آن را می‌پسندید و صبر بر آنچه آن را نمى پسندید.
پدر و مادر دلسوزم؛ برادرانم را نیکو تربیت نمایید تا بعد از خود براى شما باقیات الصالحات باشند و برادرم جواد و برادرزاده ام على و از اولاد آن‌ها اولین پسر را (تا نسل هاى متوالى) به حوزه علمیه بفرستید تا قلم و کتاب مرا بگیرند و نیز اگر مجلسى بیادم تشکیل شد از مصیبات فاطمه زهرا (س) ذکر شود و از جگر گوشه اش امام زمان (عج) بسیار یاد کنید و از فراق آن آقاى مهربان بنالید.
در خاتمه از شما و از تمام دوستان و آشنایان و هر عزیزى که با او برخورد داشته ام حلالى مى طلبم و امیدوارم که مرا عفو نمایند و از تمام اساتیدى که براى این حقیر درس گفتند و از تمام هم مباحثه هایم که همه آن‌ها برگردن این حقیر حقى دارند طلب بخشش مى نمایم الهى، الهى حتى ظهور المهدى احفظ لنا الخمینى.
چهارم شوال ۱۴۰۶ ـ ۲۲/۳/۶۵
محمدرضا عربى.