نوجوانی که در لباس روحانیت آسمانی شد
پنجشنبه, ۳۰ بهمن ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۰۱
نوید شاهد_ شهید مهدی آژده یکی از سرو‌های بلند سرزمین شیران است که به سان نخل‌های هویزه ایستاد، سر داد تا عدو نپندارد که مردان ایران به سر‌ها می‌نازند که آنان به خدا می‌نازند.
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید مهدی آژده در پنجم خردادماه سال ۱۳۵۱ در روستای مهدی آباد از توابع شهرستان کبودرآهنگ دیده به جهان گشود. او، چون شکوفه‌ای بهاری به چشمان دل اطرافیان مسرت بخشید و سر به آسمان کمال بالا برد. روز‌های کودکی روز‌های پر جنب و جوشی بود که در باران عواطف طی شد.
هفت ساله بود که راهی مدرسه شد و دوره ابتدایی را در محضر آموزگاران دلسوز سپری نمود و از خرمن دانش و علم آنان خوشه‌چینی کرد. پس از آن وارد مدرسه راهنمایی شد و تا سال دوم راهنمایی به تحصیل پرداخت. کتاب علم و شناخت شهید مهدی در دو بخش تکمیل می‌شد. بخشی از آن که به سال‌های تحصیل در دروس کلاسیک گذشت و بخشی از آن هم مدت زمان تحصیل در حوزه علمیه آخوند همدانی و مدرسه امام صادق (ع) قم بود. شهید که در تابستان سال ۱۳۶۵ به مدرسه مرحوم آیه‌الله آخوند همدانی رفته و مشغول تحصیل مقدمات شده بود، در اواخر سال ۱۳۶۵ مهاجرت کرد و هم‌جوار یاس همیشه بهار اهل بیت، حضرت معصومه (س) شد.
زمستان که از راه رسید بار وجودش تاب ماندن نیاورد و در اول دی‌ماه ۱۳۶۵ عازم جبهه شد. او خیلی جوان بود. سرشار از نیرو و پر از فرصت ماندن؛ اما سر رفتن داشت. او خدا را می‌دید و عشق را می‌فهمید. او از درس و مدرسه آنقدر آموخته بود که اصالت با خدا است؛ پس دیگر چه جای درنگ بود. او عزم جبهه نمود و در ۲۶ دی‌ماه ۱۳۶۵ در کربلای پنج در شلمچه، در حالی که ۱۵ بهار را بیشتر تجربه نکرده بود، در دل زمستان، بهار را فریاد کرد و در خون عشق خضاب نمود.
هفت ساله بود که راهی مدرسه شد و دوره ابتدایی را در محضر آموزگاران دلسوز سپری نمود و از خرمن دانش و علم آنان خوشه‌چینی کرد. پس از آن وارد مدرسه راهنمایی شد و تا سال دوم راهنمایی به تحصیل پرداخت. کتاب علم و شناخت شهید مهدی در دو بخش تکمیل می‌شد. بخشی از آن که به سال‌های تحصیل در دروس کلاسیک گذشت و بخشی از آن هم مدت زمان تحصیل در حوزه علمیه آخوند همدانی و مدرسه امام صادق (ع) قم بود. شهید که در تابستان سال ۱۳۶۵ به مدرسه مرحوم آیه‌الله آخوند همدانی رفته و مشغول تحصیل مقدمات شده بود، در اواخر سال ۱۳۶۵ مهاجرت کرد و هم‌جوار یاس همیشه بهار اهل بیت، حضرت معصومه (س) شد.
زمستان که از راه رسید بار وجودش تاب ماندن نیاورد و در اول دی‌ماه ۱۳۶۵ عازم جبهه شد. او خیلی جوان بود. سرشار از نیرو و پر از فرصت ماندن؛ اما سر رفتن داشت. او خدا را می‌دید و عشق را می‌فهمید. او از درس و مدرسه آنقدر آموخته بود که اصالت با خدا است؛ پس دیگر چه جای درنگ بود. او عزم جبهه نمود و در ۲۶ دی‌ماه ۱۳۶۵ در کربلای پنج در شلمچه، در حالی که ۱۵ بهار را بیشتر تجربه نکرده بود، در دل زمستان، بهار را فریاد کرد و در خون عشق خضاب نمود.
نظر شما
