دوران نوجوانی خود را در جبهه‌ها گذراند
سه‌شنبه, ۳۰ دی ۱۳۹۹ ساعت ۱۷:۱۱
نوید شاهد_ شهید علی باقری دوران نوجوانی خود را در جبهه و سنگر مبارزه گذراند و در والفجر ۵ دست از این جهان شست و آسمانی شد.
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید علی باقری در صبحگاه اول دی ماه سال ۱۳۴۷ آن گاه که سوز سرمای استخوان سوز زمستانی بیداد می‌کرد در شهر مهاجران از توابع شهرستان بهار دیده به جهان گشود.
ایشان به دلیل فقر امکانات مادی و معنوی در روستا بیشتر از مقطع ابتدایی نتوانست به تحصیل ادامه دهد، چون ادامه تحصیل مساوی با رفت و آمد به خارج از روستا بود که به دلیل دوری راه و نبود وسیله نقلیه در آن سال‌ها نمی‌توانست تحصیلات خود را مانند اکثر نوجوانان روستائی ادامه دهد.
شهید روز‌های پر التهاب پیروزی انقلاب را با شور و شوقی وصف ناپذیر طی می‌کرد و تازه چشم به دنیای خارج از روستا باز می‌کرد. با آمدن امام زندگی ملت ایران دگرگون شد و این گونه شد که همه ملت به عشق امام قیام کردند.
جنگ تحمیلی صدام بر علیه ایران و تجاوز همه جانبه ارتش عراق به کشور ایران اسلامی خون‌های عاشقان را در رگ‌ها به جوش آورد و نوجوانان و جوانان این امت گروه گروه در جبهه‌های حق علیه باطل حضور پیدا کرده تا در دفاع از این آب و خاک سهمی داشته باشند. شهید بزرگوار علی باقری در حالی که هنوز دوره نوجوانی را نگذرانده بود با حضور در جبهه‌های نور و روشنی، برای خلق حماسه‌های جاودانی که تمام اعصار نمونه اش دیده نشده است نشان شجاعت گرفت.
شهید والامقام علی باقری در سال ۱۳۶۲ پس فارغ شدن از کار کشاورزی و آماده سازی روحی و روانی و جسمی خود همراه خیل عظیم بسیجیان شهرستان خود، برای حضور در جبهه‌های جنگ برای یاری رساندن به رزمندگان اسلام در لشگر انصارالحسین (ع) ثبت نام و عازم دیار عاشقان گردید و در منطقه عملیاتی غرب کشور در چنگوله مستقر شد.
این شهید عزیز پس از مدت‌ها حراست از سنگر‌های توحید و خدمت در محور عملیاتی چنگوله در بهمن ماه سال ۱۳۶۲ در عملیات والفجر ۵ در حین عملیات آزادسازی مناطق اشغال شده و زمین گیر کردن دشمن متجاوز در حین پیشروی به سوی دشمن بعثی هدف تیر مستقیم دشمن قرار گرفت و از ناحیه سر مجروح می‌شود که توسط نیرو‌های امدادگر به پشت جبهه انتقال و به بیمارستان ایلام و سپس به بیمارستان کرمانشاه و در نهایت به بیمارستان پاستور تهران انتقال می‌یابد، اما بعد از چندین ماه مداوا در نهایت روح پاک شهید والامقام علی باقری در تاریخ هفتم فروردین ۱۳۶۳ جسم خسته اش را رها و به ملکوت اعلی عروج می‌یابد.
پیکر پاکش این شهید عزیز پس از انتقال به زادگاهش در میان حزن و اندوه اهالی روستای مهاجران با شکوه خاصی تشییع و در گلزار شهدای روستا آرام گرفت. روحش شاد.
ایشان به دلیل فقر امکانات مادی و معنوی در روستا بیشتر از مقطع ابتدایی نتوانست به تحصیل ادامه دهد، چون ادامه تحصیل مساوی با رفت و آمد به خارج از روستا بود که به دلیل دوری راه و نبود وسیله نقلیه در آن سال‌ها نمی‌توانست تحصیلات خود را مانند اکثر نوجوانان روستائی ادامه دهد.
شهید روز‌های پر التهاب پیروزی انقلاب را با شور و شوقی وصف ناپذیر طی می‌کرد و تازه چشم به دنیای خارج از روستا باز می‌کرد. با آمدن امام زندگی ملت ایران دگرگون شد و این گونه شد که همه ملت به عشق امام قیام کردند.
جنگ تحمیلی صدام بر علیه ایران و تجاوز همه جانبه ارتش عراق به کشور ایران اسلامی خون‌های عاشقان را در رگ‌ها به جوش آورد و نوجوانان و جوانان این امت گروه گروه در جبهه‌های حق علیه باطل حضور پیدا کرده تا در دفاع از این آب و خاک سهمی داشته باشند. شهید بزرگوار علی باقری در حالی که هنوز دوره نوجوانی را نگذرانده بود با حضور در جبهه‌های نور و روشنی، برای خلق حماسه‌های جاودانی که تمام اعصار نمونه اش دیده نشده است نشان شجاعت گرفت.
شهید والامقام علی باقری در سال ۱۳۶۲ پس فارغ شدن از کار کشاورزی و آماده سازی روحی و روانی و جسمی خود همراه خیل عظیم بسیجیان شهرستان خود، برای حضور در جبهه‌های جنگ برای یاری رساندن به رزمندگان اسلام در لشگر انصارالحسین (ع) ثبت نام و عازم دیار عاشقان گردید و در منطقه عملیاتی غرب کشور در چنگوله مستقر شد.
این شهید عزیز پس از مدت‌ها حراست از سنگر‌های توحید و خدمت در محور عملیاتی چنگوله در بهمن ماه سال ۱۳۶۲ در عملیات والفجر ۵ در حین عملیات آزادسازی مناطق اشغال شده و زمین گیر کردن دشمن متجاوز در حین پیشروی به سوی دشمن بعثی هدف تیر مستقیم دشمن قرار گرفت و از ناحیه سر مجروح می‌شود که توسط نیرو‌های امدادگر به پشت جبهه انتقال و به بیمارستان ایلام و سپس به بیمارستان کرمانشاه و در نهایت به بیمارستان پاستور تهران انتقال می‌یابد، اما بعد از چندین ماه مداوا در نهایت روح پاک شهید والامقام علی باقری در تاریخ هفتم فروردین ۱۳۶۳ جسم خسته اش را رها و به ملکوت اعلی عروج می‌یابد.
پیکر پاکش این شهید عزیز پس از انتقال به زادگاهش در میان حزن و اندوه اهالی روستای مهاجران با شکوه خاصی تشییع و در گلزار شهدای روستا آرام گرفت. روحش شاد.
نظر شما
