امربه معروف از سفارشات شهید احمدی بود

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید محمدرسول احمدی ششم آذر ماه ۱۳۳۸ در روستای حسین آباد شاملو از توابع شهرستان ملایر به دنیا آمد. پدرش محمدجعفر و مادرش فضه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و در پانزدهم آذر ماه ۱۳۶۱ در قصر شیرین به شهادت رسید و پیکر این شهید بزرگوار سال‌ها در منطقه برجا ماند و در سال ۱۳۷۶ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
در وصیت‌نامه این شهید می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ الرّاحَهَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَالْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسابِ، الْحَمْدُلِلَّهِ عَلَی مَا هَدَانَا وَلَهُ الشُّکْرُ عَلَی مَا أَوْلانَا (ان‌هایی باید از مرگ بترسند که به اخرت ایمان ندارند).
با درود به پیامبر بزرگ اسلام و علی (ع) امیر المومنین و یازده فرزند او که اسوه شیعه علوی است و از هدایت انهاست که می‌توان به جامعه توحیدی رسید، بنا به سنت امامان می‌خواهم وصیت کنم، در این سن شاید اجل فرا برسد از رحمت خداوند دور نیست که در جوار شهدا قرار گیرم.
الحمدالله که ورثه بری نخواهم داشت زیرا مال و ثروتی ندارم، اما امیدوارم که اسلام تشیع سرخ علوی فقاهتی را وارثان من به عنوان راه من ادامه دهند که خدایا تو می‌دانی که تنها برای تبلیغ و دفاع از دین تو می‌خواهم به نبرد با صدامیان عازم بشوم و سعی کرده ام در ارتباط با هر عقیده‌ای طوری رفتار کنم که جنبه ارشادی داشته باشم و اگر نتوانم هدایتشان کنم از ان‌ها رنگ نگیرم و راه بازگشت ان‌ها را به خط انقلاب اسلامی به رهبری امام مسدود نکرده باشم.
شاید اشتباهاتی کرده باشم که ان‌ها را هم با دریای رحمت خود بشویی خدایا خودت می‌دانی که نخواستم مقامی و ثروتی در نزد مردم داشته باشم البته از وقتی که مقام و منزلت تو را درک کرده ام پس از تو می‌خواهم که همانطور که اشتباهاتم که مورد رضای تو نبود و بر گناهانم پرده پوشاندی و مرا بیش از انچه در خور من باشد عظمت دادی در نزد خود هم مرا عفو کنی.
خدایا همانطور که در این دنیا با مومنین و مخلصین تو همنشینم کردی در آن دنیا هم می‌خواهم که با شهدای کربلا قرارم دهی خدایا تو دریای رحمتی و بی وفایی به عهد، غیبت، دروغ و تهمت اگر باشد از بندگان خود در گذر.

تقاضامندم در مراسم ختم قران از مردم بخواهید هر چندکمتر، ولی قران را با ترجمه و مفهوم قرائت فرمایند البته نه به عنوان امر بلکه وصیت هایم به صورت خواهش و تقاضا است. برادران، من که خود در زندگی نتوانسته ام امر به معروف و نهی از منکر را آن طور که بایدانجام دهم امیدوارم حسین گونه شهید شوم و شهادت شما را بیدار کند که دنیا فانی است پس بنده او نشوید بلکه بنده خداوند یکتا بشوید که همیشه باقی است و شما را در نظر دارد.
تا می‌توانید با تزکیه به ایمان خود بیفزایید و با شناخت و مطالعه اسلام عزیز برای خودسازی تلاش کنید که راه انبیا چنین است، اما در حینی که به خود توجه می‌کنید به نیاز جامعه در جهت امر به معروف و نهی از منکر نیز تلاش کنید.
شهدا می‌دانند که مرگ وجود دارد، اما چون به اخرت ایمان راسخ دارند خود را برای حفظ دین به خطر می‌اندازند و هیچ اندوهی ندارند، از مومنین باشید و برای این کار ارتباط خود را با بندگان مخلص خداوند محکم کنید که در جمع مومنین همیشه انسان خوشحال است و این مسائل و مصیبت‌های دنیا خیلی کوچکند اگر اینطور نباشید زندگی تلخی خواهید داشت و برای دو روز دنیا خود را به زحمت خواهید انداخت و ضرر می‌کنید.
به پدر و مادر احترام فراوان کنید، ذکر خداوند را اهمیت دهید که از خطرات شیطان در امان بمانید، برای این برادر کوچکتان دعا کنید و به خاطر خدا به چند وصیت دیگرم عمل کنید سه روز روزه و سه روز کفاره روزه رفقایم مرا یاری کنید نماز قضا برایم بخوانید تا من هم شما را دعا کنم شاید فراموش شده باشم، پدر و مادرم به خاطر خدا حلالم کنید، خاله صغری و خواهران و برادرانم حلالم کنید، در مراسم دفن صادق شرکت فرمایید و دعا و ذکر را بخوانند. محمد رسول احمدی ۱۳/۵/۶۱