اصل حيات ما حيات اخروى است

به گزارش نوید شاهد همدان: شهید محمد اسماعیل رحمتی بیستم اسفند ماه سال ۱۳۴۱ در روستای علی آباد از توابع شهرستان اسدآباد در استان همدان به دنیا آمد. پدرش محمد باقر کشاورز بود. تا پایان دوره متوسطه ادامه تحصیل داد و موفق به اخذ مدرک دیپلم شد. به عنوان سرباز ارتش جمهوری اسلامی ایران روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. بیست و نهم شهریور ماه سال ۱۳۶۲ در منطقه عملیاتی سومار بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.

در وصیتنامه شهید آمده است:

بسم الله الرحمن الرحيم

انالله و انا اليه راجعون

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ

هرگز مپنداريد كسانى را كه در راه خدا كشته مى شوند مرده اند بلكه آنان زنده اند و نزد خداى خود روزى ميگيرند.

با سلام به منجى عالم بشريت حضرت مهدى (عج) و با درود بى كران به بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران حضرت آيت ا... امام خمينى و با سلام فراوان بر همشهريان و ملت قهرمان و شهيد پرور ايران و با سلام و درود فراوان بر پدر و مادر و برادران و خواهران عزيزم.

من مرگ سرخ و جاويد را بر زندگى ننگين ترجيح ميدهم.

اينجانب محمد اسماعيل رحمتى فرزند محمد باقر متولد 1341 داراى شماره شناسنامه 395 بر اساس رسالت و مسئوليت بس بزرگى كه در برابر انقلاب اسلامى كه خون بهاى هزاران شهيد و مجروح است داشتم با لباس پر افتخار سربازى به جبهه جنوب (خوزستان) اعزام شدم و به جنگ و ستيز عليه ضد اسلام و دشمنان خدا پرداختم .

من گام نهادن در اين مسير خدائى را يك فريضه الهى و يك وظيفه شرعى و اسلامى مى دانم و در اين راه اگر دشمن را شكست دهم پيروزم و اگر كشته نيز گردم باز پيروزم و به سعادت ميرسم و در نزد خداى خود روزى مى خورم.

پدر و مادر عزيزم فرزند كوچك شما با كمال آزادى خاطر اين راه را كه همان راه سرخ سرور شهيدان حسين (ع) است انتخاب كرده و از كشته شدن در اين راه هيچ باكى ندارم ولى از اين ناراحتم كه بعد از مرگم بر مزارم چه كسانى مى آيند و چه مى گويند.

اگر خداى ناخواسته بر سر قبرم كسانى بيايند و از انقلاب اسلامى و رهبر عزيز بد بگويند و يا آن را تضعيف كنند و كشته شدن مرا به گردن ديگران بيندازند هيچ راضى نيستم و وظيفه شماهاست كه آنها را آگاه سازيد و آنها را به دفاع از اسلام و قرآن عزيز آشنا گردانيد چون من خودم اين راه را آزادانه انتخاب كردم و براى ثبات و پايدارى دين خدا و قرآن كريم تا مرحله كشته شدن نيز ايستاده ام همانطورى كه حضرت على (ع) مى فرمايد از شهادت خوشحال باشيد و به آسانى از آن استقبال كنيد و اين فرمان است به داوطلب جنگ و جهاد و شهادت.

همانگونه كه امام به عنوان فرمانده كل قوا دستور مى دهند جوانان بايد توجه كنند كه بايد داوطلبانه بروند به اين جبهه ها و مسئله را زود حلش كنند و من هم به فرمان امام اين بت شكن زمان اسلحه به دوش گرفتم و براى مبارزه با جور و ستم راهى شهر شهادت و كربلاى ايران شدم.

از پدر و مادر و برادران عزيزم استدعا دارم كه امام عزيز اين درياى علم و كوه ايمان را تنها نگذارند و هميشه يار و ياور او باشند و به دستورات ايشان لبيك گويند و از همشهريان عزيز بخصوص جوانان حزب ا... و خدا جوى تقاضا دارم كه سنگر اسلام را خالى نگذارند زيرا راه سعادت همگى ماها در آن است همان طور كه امام بزرگوار مى فرمايند بكوشيد تا جامه ذلت نپوشيد.

پدر و مادر مهربانم مرا ببخشيد كه نتوانستم حق فرزندى شما را كه سالها برايم زحمت كشيديد و مرا بزرگ كرديد تا بتوانم به آرزوهاى شما جامه عمل بپوشانم و آنطور كه بايد و شايد ادا كنم نتوانستم. هيچ ناراحت نباشيد زيرا اجر و ثواب شما نيز در نزد خداى متعال محفوظ است و شما بايد بر خود منت گذاريد كه جوانى را در راه خدا قربانى كرديد و عاجزانه از خدا بخواهيد كه اين قربانى شما را قبول نمايد.

اى پدر پيرم بايد هوشيار باشى و در برابر ضد انقلاب داخلى چنان صبر و استقامت از خود نشان دهى كه پشت دشمن از اين عمل تو به لرزه درآيد و تو اى مادر مهربانم چنان حركت و صبر زينبى از خود نشان بده كه ادامه دهنده اين راه براى ديگران باشى و شما برادران عزيزم از مرگ من چنان مقاوم و استوار و صبور باشيد كه منافقين كوردل از اين عمل شما مايوس و نااميد شوند و شما خواهران گرامى چنان از حجاب خود محافظت كنيد و در راه خداگام برداريد كه حجاب شما از خون من كوبنده تر است.

خانواده عزيزم بار ديگر شما را توصيه مى كنم كه ما امانتى از جانب خدا هستيم و خواه ناخواه دير يا زود از اين دنيا مى رويم و در آن دنيا در مورد اعمالى كه انجام داده ايم بازخواست مى شويم پس چه بهتر كه تا جوان هستيم خودمان را با خدا معامله كنيم چون اصل حيات ما حيات اخروى است كه بايد آنجا را درست كنيم.

اگر اين سعادت و افتخار (شهادت ) نصيب من شد از شما عاجزانه مى خواهم كه هيچ بى تابى و ناراحتى از خود نشان ندهيد و حتى يك قطره اشك براى من نريزيد و براى سالار شهيدان حسين بن على (ع) و شهيدان كربلا گريه كنيد كه آن چنان مظلومانه در آن بيابان و در آن گرماى سوزان به دست كافران از خدا بى خبر به شهادت رسيدند.

در آخر بايد بگويم كه اولا از همه شما مى خواهم كه حلالم كنيد و به كسانى كه به آنها بدى كرده ام عاجزانه مى خواهم كه مرا ببخشند ثانيا من از خودم چيزى ندارم كه در وصيت نامه ام بنويسم تنها خواسته من اين است كه مرا در بهشت زهراى اسدآباد پيش شهيدان ديگر به خاك بسپاريد و ديگر اينكه مراسم ختم را هر چه ساده تر برگزار كنيد. والسلام عليكم و رحمة‌ا... و بركاته .

محمد اسماعيل رحمتى

15 شهریور 62