آنکه زنده است شهیدی است که حیاتش ز قفاست

بسم الله الرحمن الرحيم

به نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان

و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عقد ربهم يرزقون

گمان نکنيد کساني که در راه خدا کشته شده اند مرده اند نه بلکه زنده اند در نزد رحمت پروردگارشان مرزوق مي باشند.

زنده را زنده نخوانند که مرگ از پی اوست

آنکه زنده است شهیدی است که حیاتش ز قفاست

به نام خداوند بخشنده مهربان و سلام به خدمت سالار شهيدان و سرور آزادگان حسين عليه السلام و با سلام به امام زمان عجل الله فرجه اميد محرومان جهان و درود به خدمت نايب بر حقش امام خميني کبير. با ياد شهداي عزيز اسلام از هابيل تا حال و با سپاس به خانواده هاي شهدا و ملت شهيد پرور ايران آغاز گر وصيت نامه مي شوم.

تنها انگيزه ام اميد به رحمانيت خداوند و بخشندگي اوست. خدايا با کوله باري پر از گناه ولي با دلي پشيمان از کردار خويش رو به تو اورده ام. خدايا کسي که سرمايه اش اميد به رحمت توست و اسلحه اش گريه از خوف توست. اما آمدنم به جبهه جز رضاي تو و نصرت رسولت حضرت محمد صلي اله عليه و اله و السلم نيست و حال تو خود بهتر مي داني چنين راهي با چنين رهرواني بدون ريختن خون دلباختگان ميسر نيست زيرا که تو عاشق مي شوي همين عاشق شدنت بس که پيش خود آوري و از دنيا نجاتش مي دهي.

پس حال اي معبود من قرار بر اين اصل است. مگر خون ما با خون ديگران فرقش در چيست. لياقت مي خواهد که باز بدست تو است. پس خدايا اين بخشندگي تو و اين توبه پذيري تو اين همه علاقه تو نسبت به بندگانت که مرا عاشق کرده. عاشقي که ديگر طاقت ماندن در اين دنيا را ندارد.

خدايا اين امام عزيز اين پير جماران خميني کبير را. اين اميد تمامي مستضعفان جهان را تا انقلاب حضرت مهدي عج مستدام بدار.

جنگ يکي ديگر از نعمت هایي که به ما عطا کرده اي هنوز بر عهده ما روشن نشده است و بعد از اتمامش است که متوجه ان نعمت بزرگ الهي خواهيم شد و به عقب بر گرديم و نبودن دوستان که مدت مديدي در کنا هم بوديم خيلي مشکل است.

خدايا آخرين تقاضاي خود را از تو مي خواهم. شهادت در راه خودت و صبر بر تمام خانواده شهدا و اجابت فرمايي نهايت آرزوي دوستانم را.

اما پدرم و مادرم تقاضا دارم اگر خدا لطف کرد و منتي بر سر گذاشت که از شهدا شدم براي من گريه نکنيد و به مظلوميت علي عليه السلام و امام حسن و امام حسين و علي اکبر و علي اصغر گريه کنيد. از شما پدر و مادرم و همسر و خواهرانم و برادرانم و تمامي فاميلان و خويشان و دوستان گراميم حلالي مي طلبم

والسلام

--------------------

شهید علی جعفری راد دهم شهریور ماه سال 1346 در روستاي سورتجین شهرستان رزن از توابع استان همدان چشم به جهان گشود. پدرش ولي نام داشت. سال 1353 وارد دبستان شد اما تنها تا پایان دوره ابتدایی ادامه تحصیل داد و پس از آن مشغول کار شد تا کمک خرج خود و خانواده اش باشد.

در سال های انقلاب در کنار دیگر نوجوانان انقلابی در راهپیمایی ها شرکت کرد و در راه پیروزی انقلاب گام برداشت. سال 1362 ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد که از وی به یادگار مانده است. با آغاز جنگ تحمیلی با پیوستن به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان پاسدار در جبهه های نبرد حق علیه باطل حضور یافت.

سرانجام پس سال ها مجاهدت در راه خدا، در بیست و هشتم فروردین ماه سال 1365 در منطقه عملیاتی فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به گردن، شهید شد و به مقام عندربهم یرزقون نائل آمد. پیکر وي را در گلزار شهداي زادگاهش به خاک سپردند.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.