هميشه با منافقين مبارزه كنيد زيرا اين راه، راه حسين است

بسم الله الرحمن الرحيم

و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احيا عند ربهم يرزقون

وصيتنامه خود را با نام خدا آغاز ميكنم و اولين پيامم را براي خانواده ام مي نويسم. پدر جان اميدارم كه بعد از شهادت من خداوند به شما صبر عنايت نمايد و من از شما مي خواهم كه بعد از من در برابر مردم گريه نكنيد كه گمان كنند از افتخاري كه نصيبتان شده پشيمانيد. پدر جان بعد از من برايم دعا كن و از خداوند برايم طلب آمرزش نما، زيرا كه من خيلي گناهكارم و از شما مي خواهم كه بعد از شهادت من خود را زياد ناراحت نكنيد.

آرزوي من هميشه اين بود كه شما را خوشحال و خندان ببينم و اميدوارم كه مرا حلال نمائيد چون من شما را خيلي اذيت كرده ام و زحمتتان را ناديده گرفته ام.

و شما مادر عزيزم اميدوارم كه مرا حلال كنيد و برايم از خدا طلب آمرزش نمائيد. مادر جان مي دانم كه تو را زياد ناراحت كرده ام ولي شما در عوض به من محبت كرديد و ميدانم كه دل شما را شكسته ام و از شما مي خواهم كه مرا حلال كنيد و برايم "اي كاش" نگوئيد. نمي خواهم بعد از من بگوئيد كه براي چه رفت؟ و چرا رفت؟ بلكه در برابر مردم افتخار كنيد و كاري نكنيد كه مردم فكر كنند كه ما با اين مصيبتها عهد خودمان را با امامان مي شكنيم و باز هم از شما مي خواهم كه مرا حلال كنيد.

و پيام من براي تمام خواهرانم اين است كه حجاب خود را رعايت كنند و زينب گونه باشند. و اميدوارم كه شما نيز مرا حلال كنيد از اينكه ناراحتتان كردم و حق برادري را نتوانستم جا بياورم. خواهرانم بعد از من سعي كنيد كه ايمانتان قويتر گردد تا دشمنان نتوانند بر شما تسلط پيدا كنند. اي غمخواران عزيزم اميدوارم كه مرا حلال كنيد.

و تو برادرم، ميدانم كه در طول زندگي زياد ناراحتت كردم اما بدان كه هميشه دوستت داشتم و اميدوارم كه مرا حلال نمائي، مهدي جان، بعد از من به پايگاه و مراكز ديني برو و از دوستان بد بپرهيز و به حرف پدر مهربانمان گوش بده چون دوستان بد هستند كه زندگي انسان را رو به بدبختي ميبرند و از تو مي خواهم كه مرا فراموش نكني و هميشه مواظب باش كه با چه كساني دوست ميشوي.

پدر جان، حتما بعد از من از تمام دوستان و اقوام و بخصوص همسايگان حلالي بخوا.ه متشكرم.

و پيام من به هموطنانم اين است كه: هموطنان عزيز، دست از ياري امام برنداريد و به حرفهاي او گوش دهيد و هميشه با منافقين مبارزه كنيد زيرا اين راه راه حسين است و هر كه از اين راه بدر رود گمراه است و عذاب سختي در پيش خواهد داشت. هميشه و در همه جا امام را دعا كنيد.

اي مردم،خون شهدا را به هدر ندهيد شما را قسم به خون شهدا ميدهم كه دست از امام نكشيد و پشت به اسلام نكنيد و مواظب باشيد تا منافقان شما را گول نزنند و از شما ميخواهم و بخصوص از دوستانم كه بدون وضو سر قبر من نيائيد. متشكرم.

و من الله توفيق

15 اردیبهشت 65

---------------------

سید محمد رضا جلیلی صدر یکم تیر ماه سال 1348 در همدان و در خانواده ای پر جمعیت و مذهبی به دنیا آمد. پدرش ســیدفخرالدین نام داشت. سال 1355 وارد دبستان شد و تا پایان دوره راهنمایي ادامه تحصیل داد و پس از آن برای ادامه تحصیل وارد حوزه علمیه شد.

در سال های انقلاب همراه با دیگر جوانان و نوجوانان انقلابی در راه پیروزی انقلاب گام برداشت و در راهپیمایی ها و تظاهرات ها شرکت کرد.

با آغاز جنگ تحمیلی به نیروی تازه تاسیس بسیج پیوست و داوطلبانه روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد.

سرانجام پس از سال ها مجاهدت در راه خدا و مبارزه با رژیم بعث عراق، در هفدهم فروردین ماه سال 1366 در منطقه عملیاتی کانال پرورش ماهي بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. مزار وي در گلزار شهداي باغ بهشت زادگاهش قرار دارد.