وصيتنامه شهید امیر امیرگان
با عرض سلام خدمت آقا امام زمان روحي الرواحنا فدا و نائب برحقش امام خميني.
هم اکنون در شب نوزده بهمن است و من در سلامت کامل.
پدر و مادر عزيزم مرا ببخشيد که نتوانستم برايتان فرزند خوبي باشم و خواسته هايتان را برآورده کنم ان شاء الله مادر جان بعد از من فقط رضاي خدا را در نظر داشته باشي و همانند فاطمه زهرا غم پرور باشي. در مزار من هرگز اشک نريزيد. فقط رضاي خدا را در نظر داشته باشيد و بدانيد که اين دنيا براي همه گذشته و مي گذرد و بزودي در آن دنيا به هم مي رسيم.
سلام خدمت خواهر عزيزم. اميدوارم که مرا حلال کني و ببخشي که نتوانستم برادر خوبي برايت باشم. همچنین برادرم امين و خواهرانم هر چند خواهرمان هنوز خيلي کوچک است ولي فاطمه جان تو بايد الگوي آنها باشي تا در آينده بتوانید مسلمان واقعي و موجب سرافرازي خانواده و ما و کلا موجب سرافراز اسلام شويد.
مادرم سعي کن هميشه در مراسم دعا شرکت کني و توشه آخرت برچيني تا در آن دنيا نيز همانند اين دنيا سرافراز باشي. پدر جان مرا ببخش که نتوانستم آنطور که مي خواستي باشم و فرزند خوبي برايت نبودم.
در خاتمه از شما مي خواهم که امام عزيزمان را هميشه دعا کنيد و موجبات خوشنودي آقا امام زمان را فراهم آوريد. هر چند از دست دادن فرزند براي پدر و مادر و خواهر و برادر سخت است ولي بزودي باز هم همديگر را ملاقات خواهيم کرد.
ان شاء الله همه شما عاقبت بخير شويد.
18 بهمن 66
-------------------
شهید امیر امیرگان پانزدهم مهر ماه سال 1350 مصادف با شب نیمه شعبان، در شهرستان تهران و در خانواده ای مذهبی دیــده به جهان گشــود. پدرش احمــد، در نیروي هوایي کار مي کرد و در عین حال فعالیت های مذهبی داشت و در مجالس مذهبی سخنرانی می کرد.
سال 1357 وارد دبستان شد و تحصیلات خود را تا سال سوم مقطع متوسطه در رشته دانش آموز سوم متوسطه در رشته علوم تجربی ادامه داد.
امیر از همان کودکی در هیات های حسینی و مجالس مذهبی حضور فعال داشت و از حال و هوایی حسینی و عاشورایی برخوردار بود. کمک حال خانواده و اهل محل بود و سعی می کرد به خانواده های محروم و ضعیف جامعه کمک کند.
بسیار مقید به انجام واجبات و ترک محرمات بود و سعی می کرد در مکتب آل الله درس ایثار و شهادت بیاموزد. در سال های انقلاب با اینکه کودکی بیش نبود از هیچ اقدامی در جهت پیروزی انقلاب بزرگ ملت ایران فروگذار نبود.
با آغاز جنگ تحمیلی به نیروی تازه تاسیس بسیج پیوست و روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. سرانجام پس از ماه ها مجاهدت در راه خدا شربت شهادت نوشید و در هشتم اسفند ماه سال 1366 در بمباران هوایي سقز بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به مقام عندربهم یرزقون نائل آمد.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
