شهید حبیب روزیطلب

یکی از همرزمان شهید «حبیب روزیطلب» در خاطره‌ای می‌نویسد: «اولین کسی که روی دژ خورد، (شهید) «حمید صالحی جوان» بود، تیر توی پایش خورد. بعد نوبت حبیب بود که گلوله تیربار به مچ دستش خورد. مچ دستش شکسته بود. درد زیادی تحمل می‌کرد و...» متن کامل قسمت اول خاطره این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

یکی از همرزمان شهید «حبیب روزیطلب» در خاطره‌ای می‌نویسد: «شب دوم خرداد سال 1361 بود. آماده حرکت به سمت خرمشهر بودیم. یک لودر آمد و بخشی از خاکریز جلو ما را باز کرد. بچه‌های تخریب هم وارد شدند و در میدان مینی که روبروی ما بود، معبری باز کردند و...» متن کامل قسمت اول خاطره این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

شهيد "حبيب روزیطلب"  در دفتر خاطراتش می نویسد: ...حالت های عجیب از حضور دائمیش و جلای قلبش را نمی گویم، تواضع عجیبی را که پیدا کرده بود نمی گویم. کلمه ای را که با همه وجودش به کار می برد می گویم. او می گفت: قلبم کنده شده است و دیگر میل به ماندن ندارم!...

شهید حبیب روزیطلب در دفتر خاطرات خود می نویسد: بچه ها منقلب شده بودند و چون اذان مغرب بلند شدیم من سراپا شرمگین بودم و خجالت می کشیدم تا به چشم معصوم و اشک آلود (اشک شوق) آنها نظر کنم. از خدا خواستم تا به حق خون شهدا حسین را به خواب یکی از بچه ها بفرستد.

شهيد حبيب روزیطلب در مرداد سال 1339 در شیراز به دنیا آمد و در آبان سال 1361 به شهادت رسید.

شهید حبیب روزیطلب در مرداد 1339 در شیراز به دنیا آمد. او در عملیات محرم و در آن منطقه حساس يک خط شکن به تمام معنا بود و با رشادت و شجاعت کم نظيري به مقابله با بعثيون پرداخت که در همان جا نيز شربت شهادت را نوشيد.

شهید حبیب روزیطلب سال 1339 در شیراز به دنیا آمد. دوران تحصیلی را تا مقطع دیپلم گذراند و سپس در دانشگاه تهران پذیرفته شد. با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت. او قبل از شهادت به دوستانش می گوید: «هيچ دلم نمي خواهد ذره اي از جسمم بر زمين باقي بماند.»