شهید «محمدحسین اشرف» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «چه بهتر قبل از اینکه مرگ بتواند ما را دریابد، ما مرگ را مقهور وجود خود کنیم. کمال انسانیت یعنی از خود و خودیت بریدن و به خدا پیوستن. چه مرگی بهتر است از شهید شدن در راه خدا. من مرگم را با آگاهی کامل شهادت را انتخاب کردم.
خیلی ها فهمید که دنیا بال پروازش را بسته و از جمله سعید که قاطی آنها شده بود. آن هم با حالی خوشی که داشت. همراه بود و پایه وقت هایی که دنبال بهانه ای می گشتیم برای دم گرفتن و سینه زدن.