اثرات روانی

اجرای قانون حالت اشتغال در بنیاد شهید و امور ایثارگران، یک مرحله‌ي مهم از خدمات‌رسانی بنیاد به جانبازان می‌باشد. با توجه به گستردگی مشمولین این قانون، بررسی نتایج این خدمات‌رسانی در سلامت روانی و اجتماعی جانبازان و نگرش آن‌ها نسبت به این طرح می‌تواند اهمیت خاصی داشته باشد. بنابراين، هدف عمده‌ي انجام این پژوهش، بررسی نگرش جانبازان نسبت به طرح حالت اشتغال و اثرات روانی و اجتماعی آن بر روی جانبازان بوده است. این مطالعه، به‌صورت پس‌رویدادی(علّی مقایسه‌ای) انجام شده است. آزمودنی‌های این پژوهش، 200نفر از جانبازان مشمول حالت اشتغال ساکن استان اردبیل و در سه گروه بودند(جانبازان حالت اشتغال تبصره‌ي 1، تبصره‌ي 6، و زیر 25درصد) که به‌‌روش طبقه‌ای متناسب انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها، از پرسش‌نامه‌ي SCL90؛ حمایت چندبعدی نئولینگ و اینفیلد و پرسش‌نامه‌ي نگرش‌سنجی محقق‌ساخته استفاده شد. نتايج به‌دست آمده نشان داد كه بين نوع حالت اشتغال، ازلحاظ نگرش به این طرح، اختلاف معنا داري وجود ندارد؛ ولي ميانگين نمره‌ي جانبازان مشمول طرح حالت اشتغال تبصره‌ي 1 و زير 25درصد به طرح حالت اشتغال، بالاتر از جانبازاني است كه مشمول طرح حالت اشتغال تبصره‌ي 6 هستند. همچنين سایر نتایج، حاکی از آن است که با افزايش حمايت اجتماعي(حمايت خانواده، هم‌سالان و مافوق)، نگرش نسبت به طرح حالت اشتغال نيز مثبت مي‌شود.