بازی دراز - صفحه 4

شهید «محسن وزوایی »در بخشی از آخرین دست نوشته اش می گوید:«اگر توانستید جنازه‌ام را به دست بیاورید آن‌را به روی مین‌های دشمن بیندازید تا اقلاً جنازه من کمکی به حاکمیت اسلام کرده باشد.»

شهید محسن وزوایی، پس از ماه ها مجاهدت و مبارزه با دشمنان اسلام و حماسه آفرینی در عملیات های متعدد و به ویژه بیت المقدس، سرانجام در دهم اردیبهشت ماه سال 1361، در 22 سالگی هنگام هدایت نیروهای تحت امر خود، بر اثر اصابت گلوله و ترکش به شهادت رسید.

درود خدا و فرشتگان و صالحان بر سردار شجاع و صميمي و فداکار اسلام، غلامعلي پيچک، شهيدي که در دشوار ترين روزها مخلصانه ترين اقدامها را براي پيروزي در نبرد تحميلي انجام داد. يادش بخير و روحش شاد.

همزمان با شانزدهم آذر؛ روز دانشجو کتاب خاطرات شهید محسن وزوایی دانشجوی فاتح لانه جاسوسی و فاتح دلاور عملیات بازی دراز به چاپ چهاردهم رسید.

نوید شاهد: چشمان فريدي هم روي دو چشمي دوربين چسبيده بود و تپه ها را مي كاويد. آهي از ته دل كشيد و گفت: «خدا مي دونه كه اگه تمامي اين تپه ماهورا رو بذاريم روي هم، بازم عراقي ها از روي بازي دراز دست روي حلقوم ما گذاشتن.» و ادامه داد: «كاش بعد از سقوط قصر شيرين و اسارت بچه ها، خودمون رو سريع مي رسونديم روي يكي از قله ها.»

شهید وزوایی می گوید: با يك گردان از نيروهاي عراقي در يك لحظه مات و متحير مانديم كه چه كنيم؟ موضع را رها كنيم يا اينكه ادامه بدهيم. يك ربع به عربي با آنها صحبت كرديم و آنها را دعوت به تسليم به حق كرديم...