شهید «محمدمهدی خادمیان» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «خداوندا! از تو می‌خواهم که مرا با بدن سالم به آن دنیا نبری، زیرا خجالت می‌کشم از پیامبر(ص) و امام علی(ع)، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین(ع) چون که ببینم علی‌اکبر حسین(ع) با فرقی شکافته در صف محشر حاضر گشت ولی من با بدن سالم. مرا با تیر‌ها و ترکش‌های دشمن، با فرق شکافته به آن دنیا ببر.»
شهید «حمیدرضا رسولی‌نژاد» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «شما را سفارش می‌کنم حضرت امام خمینی(ره) را یاری دهید. وجود ایشان امانت است از طرف خدا نزد مردم ایران.»
شهید «محمدحسین تولی» در مناجاتش با پروردگار متعال می‌گوید: «خدایا! به ما توفیق انـسان کامـل شـدن، انسانی که خلیفه‌الله است عنایت فرما.»
شهید «محمدحسین تولی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «آیا نمی‌بینی که چه ظلم و سـتم‌هایی در کشورهای اسلامی توسط سران خائن به اسلام به مستضعفین می‌شود؟ آیا این همه خفت، نکبت، ذلت و اسارت برای تکان دادن و بیدار شدن از این خواب غفلت کافی نیست؟ سخن خدا را که می‌فرماید: تا رفع فتنه جهاد کنید، از یاد می‌برید!»
شهید «مرتضی پازوکی» در وصت‌نامه‌اش می‌نویسد: «شکر خدای را که توفیق یافتم در راه مبارزه حق با باطل شرکت کنم و آنچه که دارم در طبَق اخلاص نهاده و تقدیم ایزد منان کنم و آنچه حسین(ع) و یارانش و تمام رزمندگان صدر اسلام پروانه‌وار دور آن می‌گشتند، من هم آن را باز یابم.»
شهید «محمود امی» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «امیرالمومنین(ع) در نخلستان‌ها، روزها با دهان روزه کار می‌کرد و حسین‌بن‌علی(ع) را تربیت و پرورش نمود که مرگ سرخ را بر بیعت با یزیدبن‌معاویه ترجیح دهد. ما نیز به پیروی از امام حسین(ع)، مرگ سرخ را بر تن به ذلت و خواری دادن ترجیح می‌دهیم.»