سیاهی چادر خواهران از خون شهدا کوبنده‌تر است

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید مصطفی باقری در اول خردادماه ۱۳۴۷ در شهرستان همدان متولد شد. پدرش محمدباقر و مادرش اعظم نام داشت. دانش آموز دوم متوسطه در رشته تجربی بود که به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. چهارم دی ماه ۱۳۶۵ در ام الرصاص عراق شهید شد. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجای ماند و اول فروردین ماه ۱۳۷۶ پس از تفحص در گلزار شهدای همدان به خاک سپرده شد.
در وصیت نامه این شهید می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
فَلْیقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یشْرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا بِالْآخِرَةِ ۚ وَمَنْ یقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیقْتَلْ أَوْ یغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِیهِ أَجْرًا عَظِیمًا (نساء ۷۴)
مومنان باید در راه خدا با آنان که حیات مادی دنیا را بر آخرت گزیدند جهاد کنند و هر کس در جهاد برای خدا کشته شد یا پیروز گردید او را در بهشت اجری عظیم دهیم.
پس از سلام به خدمت یگانه منجی عالم بشریت آقا امام زمان (عج) و نایب برحقش امام خمینی اکنون که این وصیت نامه را می‌خوانید من نیستم و از خداوند برای خانواده ام صبر می‌طلبم تا از اجر اخروی اینجانب کم نشود.
شهادت تولدی دیگر است
خداوندا تو را هزار بار شکر که به من منت نهادی و این راه را بر من نشان دادی که هم در دنیا و هم در آخرت خوشبخت شوم. خدایا معبودا اگر بر من اشک چشم ندادی که در راهت بریزم، اما خون که دادی برای شستن گناهانم بریزم. خدایا اگر مرا صد بار بکشند و زنده کنند از این راه دست برنخواهم داشت، صرف نظر از آنانی که چشمشان را بسته اند و همیشه مادیات را در نظر گرفته اند و آنقدر از حقیقت دورند که دل هایشان به تاریکخانه هواپرستی تبدیل گشته و سرتاسر وجودشان را عشق به مادیات و ظلمت نفسانیات پر کرده است و توانایی درک ارزش‌های والای معنوی را از دست داده اند. چنین کسانی که از ارزش معنوی بی خبرند و شهادت را مانند مرگ و نابودی می‌دانند. شهادت مرگ نیست بلکه تولدی دیگر است.
همچون شهدای گمنام دفنم کنید
بارالها، معبودا از تو این خواهش را دارم که مرا بپذیری و دریابی. خدایا من به ندای هل من ناصر ینصرنی فرزند امام حسین پاسخ مثبت دادم و این جان ناقابل راکه دارم فدای اسلام و امام می‌کنم. بارال‌ها دوست دارم چنان شهید شوم که جنازه ام هم به دست نیاید پودر شود و به باد رود، ولی اگرجنازه ام بدست آمد مانند شهیدان گمنام به خاک بسپارید نه اسمم را بروی سنگ قبر بنویسید و نه عکسم را بروی قبر بگذارید.
تقوا پیشه کنید
از شما دوستان و آشنایان هم تقاضا دارم در شهادتم نگریید، ولی اگر خواستید گریه کنید به یاد شهیدان کربلا و به یاد سر بریده امام حسین (ع) گریه کنید. در اینجا به آنانی که به حقانیت این انقلاب پی نبرده اند و نسبت به امام و آیت الله منتظری و حجةالاسلام رفسنجانی بدگمان هستند از آن‌ها تقاضا دارم در مجلس عزاداری من شرکت نکنند و مرا تشییع جنازه نکنند، زیرا روح من در عذاب خواهد بود و در اینجا از پدر و مادر عزیزم تقاضا دارم که مرا حلال کنند و برایم از دیگر دوستان حلالی بطلبند و مقدار پولی هم که دارم بعد از دادن خمس آنرا صرف خرید سه ماه روزه و ۲ سال نماز کنید و شما را سفارش می‌کنم به تقوی و تقوی را پیشه کنید که تقوی شما را به رستگاری می‌رساند.
خواهرانم این را بدانید که حجاب شما هم ارزش بسیاری دارد و ارزش این را بدانید همچنان که دیگر شهیدان وصیت کردند من هم وصیت می‌کنم که خواهرم سیاهی حجاب تو کوبنده ترازخون سرخ من است.

شهادت کمال انسانیت است

اینجانب شهادت را کمال انسانیت می‌دانم و از شما تقاضا دارم که این مسئله را مورد بررسی قرار دهید که هدف از خلقت و آفرینش انسان چیست؟ که در این برهه از زمان برخی از مردم از این مسئله بی خبرند که دلشان را به مادیات پیوند داده اند و اگر چیزی هم کم شود آنقدر ایمان آنان سست است که ایمان خود را برای بدست آوردن آن می‌دهند، البته اینان بسیار کم هستند که انشاءلله خود را درست خواهند کرد که خداوند انسان را در کمبود‌ها و مشکلات امتحان می‌کند.
مگر دنیا به جز عرصه امتحان انسان است؟ سعی کنید از این امتحان پیروز بیرون آیید که پیروزی در این دنیا موفقیت در آن جهان می‌باشد در پایان هم تقاضا دارم که به امام دعا کنید.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار. (والسلام)
حقیر مصطفی باقری روز دهم محرم (عاشورای حسینی)۲۴/۶/۶۵