شهید «صفایی» خود را مدیون زحمات مادرش می‌دانست
به گزارش نوید شاهد استان قم، شهید ابوالفضل صفایی حایری در تاریخ دهم فروردین ماه 1331 در خانواده ای مذهبی و با تقوا به دنیا آمد.
وی پس از چندی مجاهد در تاریخ چهادهم آبان ماه 1361 در جبهه حق علیه باطل در برابر هجوم مزدوران رژیم بعث عراق به شهادت رسید.
در ادامه وصیت نامه این شهید والامقام را می خوانید.
بسمه تعالی
«من المومنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه فمنهم من قضى نحبه و منهم من ينتظر»
بار ديگر عاشوراى ديگرى تكرار مى‌شود.
همانطوركه يزيديان با حسينيان درگير بودند، هر زمينى كربلا است و بايستى حسينيان در آن باشند و هر زمانى حسينى وارد مى‌شود حسين زمان ما روح خدا خمينى است.
او ثارالله است؛ او درگير با صداميان است. همان فرزندان يزيد و ما بايستى به نداى رهبرمان امام خمينى لبيک بگوييم كه همچنان بوديم تا دم شهادت آرى ما لبيک گفتيم به نداى حسين زمانمان امام خمينى؛ اى مومنان شما نيز به مانند شهيدان نداى رهبر را لبيک گوييد تا رستگار شويد.
پس از عرض سلام خدمت مادر و خواهر گرامی ام
اى مادر عزيزم!
من چطور زحمات شبانه روزى تو را كه براى من زحمت و مشقت كشيدى قدردان باشم و اين همه زحمت تو ای مادر مهربان را جبران کنم؟ چگونه قدردانى كنم...
از تو يک خواهش دارم كه اميدوارم آن را برآورده كنى؛ براى من روزه و نماز يا بگيرى يا مراجعه کنی که بگيرند و خمس و زكات عقب افتاده مرا بدهى و از قول من از همه دوستان و آشنايان خداحافظى و مخصوصا حلاليت بطلبى.
شبهاى جمعه سر قبر پدرم بروى و مزارش را شست و شو دهى؛ به حاج مصطفى مغازه‌اى از قول من به او بگوييد از نظر شرعى هر چه من كوتاهى كرده‌ام براى من انجام دهيد و از برادران و خواهرانم مغفرت مى‌طلبم و اميدوارم مرا حلال كنند.
روزى كه جدا شدى ز مادر عريان، جمعى به تو خندان، تو بودى گريان
كارى بكن اى دوست كه وقت مردن، جمعى به تو گريند، تو باشى خندان
