مجاهدی فی سبیل الله و ایثارگری شهادت طلب بود
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید نجفعلی ثمری عاشق دلباخته‌ای بود که در چهارم آذرماه ۱۳۴۸ در شهر لالجین چشم به جهان گشود، از بدو تولد نور عشق و امید در چشمان معصومش می‌درخشید و آتیه‌ای زیبا و پرطراوت در عمق آنها پیدا بود. در گذر زندگی پر فراز و نشیب، باب تحصیل را در دبستان شهید بهشتی بر خود گشود و تا سال اول راهنمایی در زادگاهش به فراگیری درس پرداخت، برای برداشتن گوشه‌ای از بار اقتصادی خانواده و کمک پدر در تامین معاش مشغول به نقاشی سرامیک شد، او ضمن اینکه برای پدر و مادرش فرزندی فداکار و مهربان بود برای خدایش عبدی خاضع و خاشع بود و همیشه در مجالس قرائت قرآن و مساجد فعالیت داشت.
ایشان دلاورمردی بود که از شهر شهیدپرور لالجین به جبهه حق علیه باطل عزیمت کرد تا از حقانیت انقلاب در مقابل دنیاپرستان کافر دفاع کند. او تحصیل کار و آسایش زندگی را رها کرد تا خاک جبهه را که بوی کربلا از آن به مشام می‌رسید سرمه چشم سازد. در دلش داغی نهفته بود که شعله آن را حضرت اباعبدالله (ع) در سال شصت و یک هجری برافروخته بود.
شهید سرافراز لشگر توحید نجفعلی ثمری با آگاهی و علم به شهادت توانست ماه‌ها در جبهه‌های نور علیه ظلمت با دشمن غاصب بجنگد، ولی در همین مدت توانست رشادت‌ها بیافریند، ایشان همواره در جبهه کسب رضایت محبوبش از هیچ کوششی فروگذار نکرد. اوقات فراغتش را به مطالعه کتاب و قرائت قرآن می‌پرداخت، وی که خود را آماده حجله شهادت کرده بود در اواخر جنگ که سفره نعمات الهی برچیده می‌شد در اولین مراحل عملیات مرصاد در سوم مردادماه ۱۳۶۷ در منطقه عملیاتی غرب کشور، کرند غرب عروس شهادت را برگزید و در بستر خون نشست.
