در روز عاشورا کربلایی شد
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید احمد افشاری دانش آموخته مکتب عاشورائی ایثار و شهادت در چهاردهم مردادماه ۱۳۳۱ در شهر بهار در خانوادهای زحمت کش دیده به جهان گشود و کانون خانواده کوچک را گرمی بخشید. هنوز بیش از یک سال از تولد احمد نمیگذشت که مادر مهربانش دار فانی را وداع گفت و احمد کوچک را با غم بی مادری تنها گذشت. شهید احمد افشاری سالهای کودکی و نوجوانی را در کنار پدر سپری و در کارهای کشاورزی به ایشان کمک میکرد و به عنوان فرزند بزرگ خانواده عنوان جانشینی پدر را در خانواده به عهده داشت. پدر بزرگوار شهید در سال ۱۳۵۰ دار فانی را وداع و احمد را با تعدادی برادر و خواهر کوچکتر از خود تنها گذاشت و احمد در ایام نوجوانی و جوانی مسئولیت سرپرستی خانوادهای پرجمعیت به دوشش افتاد.
از آنجایی که شهید احمد افشاری محرومیتهای ستمشاهی را با گوشت و استخوان لمس کرده و همین محرومیتها موجب بی سوادی و عدم تحصیل او شده بود با شروع زمزمههای انقلاب اسلامی با جان و دل با انقلاب اسلامی همراه گردید و همگام با امت به پا خواسته، بر علیه رژیم ستمشاهی به پا خواست تا اینکه در ۲۲ بهمن ۵۷ انقلاب اسلامی با حضور رهبر کبیر انقلاب به پیروزی رسید.
بعد از پیروزی انقلاب در اکثر صحنههای انقلاب حضور فعال داشت، از پاسداری و نگهبانی در سر چهارراهها تا محافظت از صندوقهای انتخابات به عنوان نگهبان بسیجی، تا تشییع پیکر پاک شهدا شرکت فعال داشت. با شروع جنگ تحمیلی بارها در جبهه جنگ به عنوان رزمنده بسیجی حضور پیدا کرد و در اکثر جبههها شناخته شده و پشتیبان نیروهای کم سن و سال بسیجی بود و در هر سنگری که احتیاج به نیرو بود شهید احمد افشاری خود را میرساند و یا شجاعتی وصف ناپذیر و با جسارتی مثال زدنی همیشه آماده دفاع از سنگر اسلام بود.
طعم تلخ یتیمی احمد باعث شده بود که به رزمندگان نوجوان توجه بیشتری داشته باشد. اکثر فرماندهان از بودن ایشان در کنار خود خرسند بودند.
در طول حضور شهید در جبهه هر روز به معنویات ایشان افزون میشد و از معنویات جبههها روحیه میگرفت. در مهر ماه سال ۶۱ بود که چند تن از فرماندهان سپاه همدان در طی شناسائی که از خاک عراق داشتند به اسارت نیروهای بعثی در آمدند که بر روحیه احمد تاثیر به سزائی داشت و دائم نیروها را برای انتقام گیری ترغیب میکرد. در اواخر مهرماه ۶۱ که مصادف بود با عاشورای حسینی شهید احمد افشاری بعد از قرائت زیارت عاشورا حال وهوای دیگری داشت که در نهایت ۲۹ مهرماه ۱۳۶۱ در عملیات ثارالله روح پاکش به ملکوت اعلاء پرواز کرد و حتی جنازه اش نیز بازنگشت...