همچون سرور و سالار شهیدان اربا اربا شد
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید اروجعلی شکری در دهم فروردین ماه سال ۱۳۴۲ همزمان با تولد نور انقلاب توسط حضرت امام (ره) در کشور، متولد شد. نور فرزندی پاک در خانواده‌ای متدین و مذهبی درخشیدن گرفت و مصداق عینی پیام حضرت امام (ره) که فرمود «سربازان من فعلاً در گهواره هستند» شد و شهید اروجعلی شکری در شهر لالجین پا به عرصه وجود گذاشت.
از دوران طفولیت کار و تلاش برای تامین معاش را در کارگاه سفال و سرامیک آغاز کرد، شخصی که با دست‌های هنرمندش، خاک را به هنر کیمیا می‌کرد، به همین دلیل فرصتی برای کسب علم و دانش پیدا نکرد، ولی درس عشق را نه در مدرسه بلکه در مکتب اولیاء آموخت.
روزها، ماه‌ها و سال‌ها پشت سر هم گذشت، با انقلاب بزرگ و بزرگتر شد تا اینکه خون آلاله‌های وطن به ثمر نشست و گل‌های آزادی شکفت، ولی دشمنان که چشم دیدن طعم شیرین انقلاب را برای مردم عزیزمان نداشتند، آتش حسادت خودشان را از غرب و جنوب کشور به سمت ما نشانه گرفتند و او لبیک گویان به فرمان حضرت امام خمینی (ره) رهسپار خدمت مقدس سربازی گردید، دوره آموزشی خویش را در سقز به پایان رسانید و جهاد با خصم را برای خود سعادتی دانست و در آخرین دیدارش با خانواده میگوید این آخرین بار است که می‌روم دیگر بر نمی‌گردم، شما بعد از شهادت من صبر پیشه کنید و صبور باشید.
بعد از پیام اعزام در منطقه عملیاتی غرب کشور (کردستان) محور عملیاتی سقز – دیواندره در پایگاه یازی بلاغی در درگیری با ضد انقلاب، در حالی که حامل پیامی بود، مورد اصابت تیر قرار می‌گیرد و برای اینکه پیام و رمز به دست مزدوران نیفتد آن را می‌بلعد و ضد انقلابیون برای به دست آوردن رمز، بدنش را مثله مثله می‌کنند؛ و عاقبت محبوب بر آرزو‌های دیرینه اش مهر قبولی می‌زند و در اول بهمن ماه ۱۳۶۱ این دیار خاکی را بدرود میگوید.
