کتاب پژوهشی "تفسیر سوره نور" رونمایی شد
به گزارش نوید شاهد همدان، همزمان با هفته پژوهش، از کتاب "تفسیر سوره نور" نوشته بانوی پژوهشگر مرضیه یزدی همسر شهید محمدحسین درفشی با حضور مسئولان و خانواده شهید در بنیاد شهید و امور ایثارگران استان همدان رونمایی شد.
مجید صفدریان در آیین رونمایی از کتاب تفسیر سوره نور نوشته مرضیه یزدی، اظهار داشت: پیشرفت و توسعه هر جامعهای در گرو پژوهش و تحقیق است و اگر انجام نشود آن جامعه در حالت سکون قرار خواهد گرفت و دچار افت و نزول میشود.
وی با بیان اینکه هرگونه پیشرفتی در جامعه مدیون خون شهدا و ایثار ایثارگران است، تاکید کرد: مدیون همه کسانی هستیم که در حوزه پژوهش فعالیت میکنند.
مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان همدان با تاکید براینکه پژوهشها در حوزه دینی و قرآنی بسیار ارزشمند هستند، افزود: پژوهشها در حوزه فناوری و علوم فیزیک اگر به درستی و به نفع جوامع بشری به کار گرفته نشود، اثرات منفی در پی خواهد داشت.
وی با اشاره به فعالیتهای خانم مرضیه یزدی همسر شهید محمدحسین درفشی اظهار داشت: ایشان نه تنها در حوزه پژوهش فعال هستند بلکه به عنوان مربی در حوزههای قرآنی نیز فعال بوده و در دوران کرونا در حوزههای قرآنی تلاشهای بسیاری کرده و زحمات زیادی در امر آموزش کتاب آسمانی متقبل شدند.
خستگی برای شهید سلیمانی معنی نداشت
مکارچی عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی و همرزم شهید محمد حسین درفشی نیز در این مراسم درباره سبقه آشنایی خود با شهید درفشی بیان کرد: در سال ۱۳۵۱ با شهید درفشی آشنا شدم و این آشنایی تا آخرین روزی که با ما خداحافظی کرد و به جبهه رفت ادامه داشت.
وی افزود: در سفر حجی که همراه ایشان بودم شهید در هر فرصتی با حجاج خارجی صحبت میکرد و درباره انقلاب اسلامی و اقدامات امام راحل برای آنها توضیح میداد.
مکارچی تصریح کرد: در سال ۶۱ برای تاریخ نگاری سفری به ارتفاعات بازی دراز داشتیم و در استانهای کرمانشاه و ایلام مصاحبههایی درباره حوادث و اتفاقات داشتیم که در این سفر افتخار آشنایی با شهید سردار سلیمانی نصیب ما شد، در این سفر سردار سلیمانی به همراه سرهنگ بیرانوند در مورموری ایلام به حراست از کشور مشغول بودند، در چند روزی که به همراه محمدحسین در آنجا بودم هرگز ندیدم که سردار سلیمانی لحظهای را به استراحت اختصاص بدهند فقط گاهی از خستگی بیسیم به دست بیهوش میشدند.
وی ادامه داد: سردار سلیمانی مجاهدی خستگی ناپذیر بودند که خستگی برای ایشان معنی نداشت و با همه وجود و بدون ذرهای ریا به وظایف خود عمل میکردند.