تقدیم جان در راه خدا بهترین مرگ هاست

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید خداکرم مرادی عزتی در نهم آذرماه ۱۳۴۳ در روستای ایوراع از توابع شهرستان اسدآباد به دنیا آمد. پدرش بخشعلی و مادرش رقیه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان ستوان دوم ارتش در جبهه حضور یافت. هفتم تیرماه ۱۳۶۶ در سرپل ذهاب دچار سانحه رانندگی و به شهادت رسید. پیکر این شهید بزرگوار در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است.
در وصیت نامه این شهید می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ
گمان نکنید که آن‌ها را که در راه اسلام کشته شده اند مرده اند، آن‌ها زنده اند، آنان جانشان را فداى اسلام و قرآن نموده اند.
اینجانب ستوان دوم خداکرم مرادى فرزند بخشعلى مرادى روستاى ایوراع فردى مذهبى با ریاضت زیاد و با همه کمبودهاى زندگى با همه مشکلات حیات توانستم با سختی‌ها مبارزه کنم. با یارى خداوند و همت و اراده خویش و رهبرکبیر انقلاب اسلامى وارد ارتش جمهورى اسلامى شدم که بتوانم خدمتى ارزنده به جامعه نمایم و وظیفه خودم نسبت به انقلاب و ملت شریف ایران ادا نمایم.
با درود و سلام بر امام حسین پیشواى مقتدایمان امام حسین (ع) که با شهادت خود راه چگونه زیستن و چگونه مردن را به ما آموخته و با درود و سلام به رهبر کبیر انقلاب و با درود و سلام بر شهیدان راه حق و فضیلت که با خون خود نهال و درخت اسلام را آبیارى کرده اند و امنیت ما را حفظ کرده اند.
الدُّنیا دارُ مَمَرٍّ وَالآخِرَةُ دارُ مُستَقَرٍّ. مى دانم دنیا براى هیچ کسى ماندنى نیست. خداوند تبارک و تعالى خواه و ناخواه جان همه انسان‌ها را مى گیرد پس چه خوب است جانى را که خدا به ما داده است خود آن را تقدیم خدا کنیم.
حمد و سپاس از خداوند که هستى را آفرید و بر بناى هستى انسان را خلق کرد، پس از آن که انسان‌ها را از طریق انحراف فطرت، از تو را در پیش گرفتند دست تقدیرش بر نزول و ادیان توحیدى همت گماشت و به حرکت انبیاء به انسان‌ها عرضه نمود و همگام با نظام تکاملى هستى ادیان خویش را به کمال رسانید و سرانجام در قله این کمال، پرچم توحید را به دست پرتوان خاتم الانبیاء حضرت محمد (ص) سپرده و نهال اسلام را در نهاد خموش بشریت کاشت و همه انسان‌ها را به سوى کانون مشتعل توحید فراخواند تا خود را از بند‌ها و زنجیرهاى اسارت بندگى بشر و مادیت برهانند و به آزادگى و حریت و بندگى یکتاى خالق خود رسانند و همگى را به قیام و قسط و عدالت فرا خواند تا خود را به امت نمونه بشریت نمایند.
هر آن کس را که این وصیت به گوش او رسد به تقوا سفارش مى کنم. به نام او که خود موجودى است جاودانى و آفریده ایست موجودى بین دو عدم را و سلامى به لطافت گلبرگ سرخ لاله روییده از خون شهیدان به آقا امام زمان (عج) حامى مستضعفان جهان.
پدرم قامت استوار دار، نگاه به زمین و به آسمان گردان تا نور وجودت را تماشا کنم. مادرم برخیز زارى را کم نما، شاد باش، حضرت زهرا (س) به تو تبریک خواهد گفت.
برادرانم یکایک شما‌ها را به صبر و بردبارى و تقوا فرا مى خوانم امیدوارم از این نصایح و نصیحت بنده حقیر پند و اندرز بگیرند
دوست دارم شمع باشم در دل شب‌ها بسوزم
روشنى بخشم به جمعى و خودم خود تنها بسوزم
شهید قلب تاریخ است
این قسمتى از وصیت نامه من حقیر است تقدیم حضورتان مى گردد.
ستوان دوم خداکرم مرادى ۱۵/۱۲/۱۳۶۳