همگام نبودن با ولایت فقیه نشان از انحرافی بودن مسیر دارد

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید ابراهیم بابایی توسکی دوم مردادماه ۱۳۴۳ در شهرستان ملایر به دنیا آمد. پدرش علی و مادرش پروین نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. این شهید بزرگوار در سوم اسفندماه ماه ۱۳۶۴ در فاو عراق به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است.
در وصیت نامه این شهید بزرگوار آمده است:
بسمه تعالی
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم رب الشهدا و الصدیقین
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّکمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنْجِیکمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ. تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِکمْ وَأَنْفُسِکمْ ذَلِکمْ خَیْرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ تَعْلَمُونَ.
آیا مى خواهید شما را به تجارتى سودمند که از عذاب دردناک الهى نجات بخشد دلالت کنم و آن تجارت این است که به خدا و رسول او ایمان آورید و با جان و مالتان در راه خدا جهاد کنید و این کار از هر تجارتى بهتر است.
خداوند متعال را به مناسبت لطف و کرمش و عنایات مخصوصش به بشر ضعیف و انسان نیازمند را ابتداى سخنم شکر مى کنم.
سلام و درود بى کران به تنها منجى عالم بشریت آقا امام زمان و نایب بر حقش امام بت شکن، خمینى کبیر و درود بر فقیه عالیقدر و على الزمان آیت الله منتظرى و درود بر آن کس که راه هدایت پیمود و درود به روان ارواح طیبه شهدا، شهداى راه آزادى، شهداى راه حق و حقیقت، شهدایى که براى ثمر رسیدن اهداف انقلاب اسلامى آنچه خون در بدن داشتند هدیه کردند.
امام درس شهامت، شجاعت و شهادت داد
اى عزیزان ما باید به عظمت امام عزیزمان پى ببریم و عظمتش را درک کنیم گرچه درک کردن امام در حافظه ما نمى گنجد این امام است که درس شهامت، شجاعت، سعادت و شهادت به ما مى دهد.
حالا در این جهان بعد از امام زمان نزدیکترین شخص به خدا امام است شاید این براى ما قابل درک و مورد قبول قرار نگیرد، اما یک واقعیت است این امام است که راه چگونه زیستن در جامعه بشرى را که او نیز از انبیاء و ائمه معصومین نشات گرفته و آموخته و درس گرفته است به ما آموخت و ما را رهبرى کرد تا توانستیم رژیم منحوس شاهنشاهى را واژگون و به جایش انقلاب اسلامى را بنیان کنیم و باطل را نابود کردیم و حق را جایگزینش کردیم.
اى عزیزان به یاد بیاورید رژیم پهلوى را، ما در چه حالى بودیم و در چه حدى زندگى مى کردیم و حالا در چه حالى هستیم. جوان‌ها در آن رژیم مشغول چه کارهایى بودند و حالا مشغول چه کارى هستند وقتى یک لحظه تامل و اندیشه مى کنیم مى بینیم که ملت ما ۱۸۰ درجه فرق کرده است، این همه نعمت است، این همه از لطف و کرامت امام عزیز است حفظ کنید این نعمت عظیم را.
در مسیر ولایت فقیه حسین گونه کوشش کنید
اگر ما مى گوییم مسلمانیم، پیرو خط و آیین حسین (ع) و کلاُ پیرو ائمه اطهار هستیم، باید راهشان را ادامه دهیم. الان راه ائمه معصومین از طریق ولایت فقیه در حال تداوم است پس باید ما پشتیبان ولایت فقیه باشیم و اگر ببینیم که همگام با ولایت فقیه نیستیم باید بدانیم که راهمان راه انحرافى است و در صراط مستقیم نیستیم. ما باید به نشات گرفتن از ولایت فقیه حسین گونه در راه خدا کوشش کنیم و از اسلام دفاع کنیم، من وقتى صحنه کربلا در جلو چشمم مجسم مى شود نمى توانم این همه خون هاى ریخته را تحمل کنم از بچه قنداق گرفته تا پیرمرد ۸۰ و ۷۰ ساله دادیم سکوت کرد این شهدا بال و پر سوخته شمع وجودى امام هستند.
این قضیه‌ها براى من قابل تحمل نیست، به جز عده اى از آنان که گرفتار زرق و برق دنیا شده اند و خدا و آخرت و روز موعود را فراموش کرده اند که ما با آن‌ها کارى نداریم پس در این زمان‌ها باید کمر همت بسته و حسین وار زندگى کنیم و حسین وار بجنگیم تا این که مثل حسین جان فداى اسلام بکنیم.
خاموشی در این برهه ننگ است
اى عزیزان این را بدانید که در این برهه از زمان که مثل حسین (ع) مظلوم قرار گرفته ایم خاموشى ننگ است و نشستن در خانه و سکوت اختیار کردن در این زمان در شان یک مومن نیست، بنابراین باید حرکت کرد، باید هجرت کرد و اسلام و امام عزیزمان را یارى کرد، اگر حرکت نکنیم و به خون هاى ریخته شده پیام نگوییم فرداى قیامت جواب شهدایى که براى حفظ اسلام و حفظ میهن و ناموس ما به شهادت رسیدند چه باید بگویم؟ جواب چه داریم که بگوییم؟
اى عزیزان مسئولیت خیلى سنگین است بخصوص کسانى که آگاهى بیشترى نسبت به انقلاب و اسلام داشتند، تنها راه این است که از جان و مال و ثروت و زرق و برق دنیایى و زن و فرزند بگذریم و حب دنیا را از دل بیرون بیاوریم و به دنیا بگوییم دنیا برو گم شو و این هم براى انسانى که دنیا را مى خواهد مشکل است.
دنیا محل گذر و امتحان است
الهى هر کس که نسبت به تو معرفت پیدا کند و هر کس که تو را شناخت جان را چه کند؟ فرزند و عیال و هستى دنیا را چه کند؟ هر کس که دیوانه شود هر دو جهانش را مى بخشى دیوانه تو هر دو جهان را چه کند؟ چاره اى نیست هر کس سعادت اخروى را مى خواهد باید در دنیا رنج و سختى بکشد و از هستى دنیایى بگذرد، این دنیا محل گذر است و محلى جز براى آزمایش بندگان خدا بیش نیست، همه ما به جاى ابدى که آخرت باشد خواهیم رفت، اما خوشا به حال آن کس که توشه اى براى آخرتش فراهم کرد.
خداوند براى بنده مومنش بلا نازل مى کند و سختى و رنج و بلا برایش ایجاد مى کند و با این سختى بنده اش را مى آزماید، یک مومن باید صبور باشد و در برابر ناملایمت‌ها صبر کند و بگوید خدایا راضیم به رضایت، هر چه خودت صلاح مى دانى. پس خداوند بدین وسیله بندگانش را امتحان مى کند و جان و مال و هستى دنیایى را مى گیرد و در عوض بهشت رضوان را مى دهد و این معامله هست بین عبد و مولا، بین بنده و حق تعالى، جان و مال بى ارزش را مى دهیم و در عوض بهشت با آن همه عظمت را خریدار مى شویم و ما معامله اى از این سودمندتر نداریم اگر درک کنیم و بفهمیم.
امیدوارم که خداوند آن توفیق را نصیبمان گرداند تا بتوانیم ادامه دهنده راه حسین باشیم و به وظیفه خود عمل کرده باشیم و به نداى حسین زمان، امام عزیزمان لبیک گفته باشم ان شاءالله.
من الان هدفم را شناخته ام و مى دانم براى چه به دنیا آمده ام و چه وظیفه اى بر دوش یکایک ماهاست و این را مى دانم که اگر یک لحظه غفلت کنم از کاروانى که از ۱۴۰۰ سال پیش به حرکت درآمده جا مى مانیم و خود را رساندن به غافله خیلى مشکل است، چون موانعى از فرزند و عیال و هستى دنیایى بر سر راه دارد مانع رسیدن به غافله است.
باید هرلحظه به یاد خدا بود
اگر خداوند توفیق بدهد مى خواهم حسین گونه بجنگم و حسین گونه شهید شوم باید هر لحظه به یاد خدا باشیم که اگر یک لحظه به حال خودمان واگذارده شویم خیلى جا مى مانیم و در سیر و سلوک طلبگى اگر بنگریم مى بینیم که وقت زیادى لازم است تا اینکه یک فرد خود را بسازد، اما در جبهه نور علیه ظلمت یک فرد مى تواند مدت کوتاهى قریب ۵ الى ۶ ماه خود را بسازد. در صدر اسلام هم بوده اشخاصى حتى رذائل اخلاقى هم داشته، اما پس از مدتى در جبهه خود را ساخته و رفتار اخلاق رذیله را از وجود خود دور کردند و صفات انسانى را جایگزین کردند و در راه اسلام فداکارى هاى زیادى کردند و آخر هم جان خود را فداى اسلام کردند.
اى کاش دریایى از خون بودم و آن را نثار انقلاب اسلامى مى کردم.
در مسلخ عشق به خون باید کرد     جان را به راه دوست فدا باید کرد