جوان دهه هفتادی که مدافع حرم «آل الله» شد
به گزارش نوید شاهد همدان، حجت الاسلام مرتضی قلیچ خانی متولد ۱۳۷۰ یکی از جانبازان مدافع حرم است که از سال ۱۳۹۵ در حلب سوریه به مقام جانبازی نائل آمده و یکی از فعالان گروههای جهادی در همدان است که جهاد را از کوچهها و روستاهای سوریه به داخل شهرهای محروم ایران آورده است و در گوشه گوشه کشور رخت جهادگری را برتن دارد.
در مصاحبهای با این جانباز ۵۵ درصد، بخشی از خاطرات و دلاورمردیهای رزمندگان ایرانی را از زبان این مدافع حرم میشنویم.
نوید شاهد_ آقای قلیچ خانی چطور شد که به فکر اعزام به سوریه افتادید؟
مرتضی قلیچ خانی: در سال ۱۳۹۴ یکی از دوستانم به سوریه اعزام شد که اعزام ایشان برای ما جای تعجب داشت چراکه وی تسلط کامل به زبان عربی نداشت و بعدها مشخص شد که برای کارهای تبلیغاتی و به عنوان مسئول عقیدتی نیروهای فاطمیون به منطقه اعزام شده است. من نیز پس از اطلاع از این موضوع بسیار مشتاق شدم که به سوریه بروم.
نوید شاهد_ اولین بار چه سالی اعزام شدید؟
قلیچ خانی: اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ با تیپ امام صادق (ع) به همراه چهار نفر از دوستان به سوریه اعزام شدیم. مهمترین وظیفه ما در منطقه بیان مسائل اعتقادی، ایجاد فضای معنوی، رفع شبهات رزمندگان و روحیه دهی به آنها بود.
نوید شاهد_ شما در آنجا به چه کاری مشغول بودید؟
قلیچ خانی: در مواقعی که رزمندهها شکست میخوردند و یا تعدای از آنها به شهادت میرسیدند، روحیه رزمندگان افت شدیدی پیدا میکرد و گاهی نیز ورود افراد نفوذی باعث سرد شدن روحیه نیروها میشد که در این مواقع نیروهای عقیدتی، روح امیدواری را در جان رزمندگان احیا میکردند و با خواندن دعا و مناجات و برگزاری مسابقات فرهنگی باعث دلگرمی و شادی رزمندگان میشدند.
نوید شاهد_ در زمان نخستین اعزام، شما سن زیادی نداشتید، آیا سایر رزمندگان از شما حرف شنوی داشتند و حرفهای شما در جان رزمندگان به خصوص سنین بالاتر از شما اثر داشت؟
قلیچ خانی: با وجود آن که در آن زمان ۲۵ سال بیشتر نداشتم خوشبختانه مسئله سن و سال در سوریه مطرح نبود و همه همانند روزهای دفاع مقدس فقط به یک هدف واحد که همان دفاع از حرم آل الله بود فکر میکردند.
نوید شاهد_ بعد از اعزام چه زمانی به همدان بازگشتید؟
قلیچ خانی: پنج روز از ماه رمضان میگذشت که بخاطر بیماری به همدان بازگشتم و پس از ماه رمضان مجدد در مردادماه ۹۵ به سوریه بازگشتم.
نوید شاهد_ در چه زمانی مجروح شدید؟
قلیچ خانی: هفتم شهریورماه ۹۵ زمانی که برای بازپس گیری القراصی اعزام شدیم در ورودی روستا قرار گرفتیم، ساعت حدود ۱۱ شب بود، در سمت چپ نیروهای عراقی قرار داشتند و در سمت راست نیروهای فاطمیون، زمانی که خط شکسته شد قرار بود که چند گردان نیز به ما ملحق شوند، ولی متاسفانه این امر محقق نشد و خمپارههای بی صدای دشمن ما را غافلگیر کرد که ترکش یکی از همین خمپارهها به نخاع من اصابت و بچهها من را به عقب منتقل کردند و به بیمارستان صحرایی فرستاده شدم، در بیمارستان صحرایی حافظه ام را به صورت موقت از دست داده بودم، ولی چشمانم باز بود، پس از بیمارستان صحرایی به بیمارستان حلب منتقل شدم و از آنجا به تهران و سپس به همدان بازگشتم.
نوید شاهد_ پس از مجروحیت آیا باز هم به سوریه رفتید؟
قلیچ خانی: بله ۳ مرتبه دیگر نیز اعزام شدم که آخرین بار قبل از شیوع کرونا بود.
نوید شاهد_ چنانچه خاطرهای از دوستان شهید خود در سوریه دارید بفرمایید؟
قلیچ خانی: نخستین باری که اعزام شدم در دوم اردیبهشت ۱۳۹۵ از فرودگاه با شهید مجید سلمانیان همراه شدم، ۱۳ رجب بود که وارد منطقه شدیم، یک روز قبل از ۱۵ رجب سالروز شهادت حضرت زینب (س) به همراه چند تن از دوستان به حرم حضرت رقیه (س) مشرف شدیم، بعد از زیارت دور حرم نشستیم، درست یادم است روز جمعه بود آقا مجید گفت؛ بیاین روضه بخوانیم و ثوابش را هدیه کنیم به حضرت رقیه و اهل بیت را قسم بدهیم به حق این روضه که دست ما را بگیرند، ما مخالفت کردیم و گفتیم قسم دادن خوب نیست و همین که توفیق جهاد در مسیر اهل بیت نصیب ما شده یعنی دست ما را گرفتند، خلاصه ما از قسم دادن حضرت منصرف شدیم، ولی مجید حضرت زینب (س) را قسم داد که با شهادت به کشور بازگردد و به آرزویش رسید و در خان طومان هنگامی که از خاکریز عبور میکرد یک گلوله تیربار به سینه اش اصابت کرد و از همانجا "یا زهرا" گویان به روی خاک پرتاب شد و به شهادت رسید و پس از چهار سال پیکرش بازگشت.
نوید شاهد_ در حال حاضر به چه کاری مشغول هستید؟
قلیچ خانی: در مجموعه جهادی شهید آوینی که پایگاه و کانونی نیز به همین نام در همدان دایر است اقداماتی از قبیل ساخت و ساز برای خانوادههای نیازمند، سمپاشی معابر، کمکهای مومنانه، کمک به کادر درمان و تهیه اقلام و موارد مصرفی خانوادههای نیازمند که بخشی از اقدامات این گروه جهادی است، فعالیت دارم.