فرازی از زندگی شهید «علی امیری»
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید علی امیری فرزند اول آیت‌الله بود که در اولین روز از سال 1347 دیده به جهان هستی گشود تا مبارکی عید را بر خانواده دو چندان کند. در روستای قاقان متولد شد. فصل رویش درختان و گیاهان بود. فصل تازگی و طراوت و چه طراوتی هم خدا به خانه امیری داده بود. نامش را علی گذاشتند تا ارادت و علاقه خویش را به مولایشان علی(ع) نشان دهند.
علی در محضر مادرش علوم دینی و قرآنی را فرا گرفت و راه به مسجد پیدا کرد. گاهی اوقات که پدر و یا مادرش به نماز می‌ایستادند، سریع سجاده و مهری آماده می‌کرد و در کنار آنها قامت می‌بست. نوجوانی‌اش را با پدر گذارند و در کشاورزی کمک کار پدر بود و در کنار کار، درس هم می‌خواند. درس را در مدرسه ابتدایی روستا تا پنجم ابتدایی ادامه داد. با ادب و مهربان بود، این متانت در زمان ازدواجش به اوج خود رسید. او در زمان شهادت دو فرزند داشت.
در سال‌های جنگ تحمیلی برای دفاع از میهن اسلامی به عنوان پاسدار وظیفه، به خدمت سربازی اعزام شد و به عنوان نیروی گردان پیاده در لشکر 71 روح‌الله حدود سیزده ماه در جبهه بود. او در نهایت در یکم مرداد ماه سال 1367 در عملیات مرصاد هنگام درگیری با منافقین کور دل در روزهای آخر جنگ بر اثر اصابت ترکش در سه‌راه اسلام‌آباد غرب به شهادت رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.
منبع: اداره هنری، اسناد و انتشارات بنیاد شهید و امور ایثارگران استان مرکزی
