گریه در مصیبت‌های امام حسین (ع) راهگشای تمام مشکلات است
دوشنبه, ۲۷ ارديبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۱۴:۰۵
نوید شاهد_ در وصیت نامه شهید سید صادق مصطفوی غمام آمده است: گریه و زاری کردن در برابر خالق و گریه برای مصیبت‌های ائمه بالخصوص حسین (ع) راهگشای تمام مشکل‌های دنیوی و اخروی است.
به گزارش نوید شاهد همدان، سید صادق مصطفوی غمام چهارم شهریورماه ۱۳۴۴ در شهر دمق از توابع شهرستان رزن به دنیا آمد. پدرش سیداکبر و مادرش مهرانگیز نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و در سال ۱۳۶۳ ازدواج کرد و به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت و در ۲۸ بهمن ماه ۱۳۶۴ با سمت نیروی واحد اطلاعات عملیات در فاو عراق به شهادت رسید. پیکر مطهر این شهید بزرگوار مدت‌ها در منطقه برجای ماند و در یکم فروردین ماه ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
در وصیت نامه این شهید می‌خوانیم:
بسم اله الرحمن الرحیم
شهادت می‌دهم بر یگانگی خداوند متعال، به رسالت خاتم رسولان محمد (ص) و امامت علی علیه السلام و یازده فرزند پاکش و از حق تعالی می‌خواهم گناهان من و تمام کسانی که التماس کردند ببخشاید و توبه همه ما را بپذیرد و ما را از جمله حسینیان قرار دهد و به حق حسین نافرمانی‌های ما درگذرد و از ما راضی باشد.
یا حسین؛ من عاشق تو هستم، دوستت دارم، همیشه قلبم برای تو می‌تپد و دلم می‌خواهد روزی چشمان تمام رزمندگان با دیدن قبر پر نور تو روشن شود و روزی بیاید که در آن مکان عشق برای عزای تو گریه کنیم و در آخرت هم از تو دور نباشیم و از خداوند خواسته ام اگر با عنایت خود در آن عالم به بنده عاصی خود مقام داد آن مقام این باشد که با حسین (ع) باشم و به صورت نورانی و سراسر عشق او نگاه کنم و فقط گریه کنم، چون گریه برای حسین (ع) برای بنده حقیر خیلی لذت بخش است؛ حسین جان (ع) مرا بپذیر و شفاعتم کن.
بنده وصیتی ندارم بجز این که برای حسین و ائمه اطهار گریه کنید و در مقابل گناهانی که کرده اید از خداوند منان طلب مغفرت کنید و بدانید که گریه و زاری کردن در برابر خالق و گریه برای مصیبت‌های ائمه بالخصوص حسین (ع) راهگشای تمام مشکل‌های دنیوی و اخروی است، عشق به حسین (ع) لذت دارد و انشاالله همه سعی می‌کنیم که راه حسین (ع) را در حد توانمان ادامه دهیم و در عزای حسین (ع) شرکت کنیم؛ و این برادر حقیر و پست از خاک خود را هم دعا کنید و برایم طلب مغفرت کنید و از همه می‌خواهم که حقوق بر حق خود را حلال کنید و در اخرت مرا شفاعت کنید.
به پدر و مادرم پیامی دارم که مرا حلال کنند، چون حقوق آنان را رعایت نکردم و همیشه آزار و اذیت کرده ام، پس مرا حلال کنید، چون بهشت زیر پای شماست و از شما می‌خواهم زیاد به بنیاد شهید مراجعه نکنید و و در هر جا اظهار نکنید که فرزند ما شهید شده است، مثل مردم عادی باشید و روح مرا آزار ندهید، تقوا پیشه کنید و برای رضای الله کار کنید.
به برادرانم و خواهرانم بگویید که مرا حلال کنند، تقوای حقیقی را پیشه کنید و جنگ را از یاد نبرید و درستان را هم بخوانید، از همه برای من حلالیت بطلبید.
قبلا خیل وصیت نامه نوشتم، ولی این را وصیت نامه قرار داده ام.
«برای دیگران دعا کنید» «التماس دعا»
۸/۹/۶۴ مصطفوی
در وصیت نامه این شهید می‌خوانیم:
بسم اله الرحمن الرحیم
شهادت می‌دهم بر یگانگی خداوند متعال، به رسالت خاتم رسولان محمد (ص) و امامت علی علیه السلام و یازده فرزند پاکش و از حق تعالی می‌خواهم گناهان من و تمام کسانی که التماس کردند ببخشاید و توبه همه ما را بپذیرد و ما را از جمله حسینیان قرار دهد و به حق حسین نافرمانی‌های ما درگذرد و از ما راضی باشد.
یا حسین؛ من عاشق تو هستم، دوستت دارم، همیشه قلبم برای تو می‌تپد و دلم می‌خواهد روزی چشمان تمام رزمندگان با دیدن قبر پر نور تو روشن شود و روزی بیاید که در آن مکان عشق برای عزای تو گریه کنیم و در آخرت هم از تو دور نباشیم و از خداوند خواسته ام اگر با عنایت خود در آن عالم به بنده عاصی خود مقام داد آن مقام این باشد که با حسین (ع) باشم و به صورت نورانی و سراسر عشق او نگاه کنم و فقط گریه کنم، چون گریه برای حسین (ع) برای بنده حقیر خیلی لذت بخش است؛ حسین جان (ع) مرا بپذیر و شفاعتم کن.
بنده وصیتی ندارم بجز این که برای حسین و ائمه اطهار گریه کنید و در مقابل گناهانی که کرده اید از خداوند منان طلب مغفرت کنید و بدانید که گریه و زاری کردن در برابر خالق و گریه برای مصیبت‌های ائمه بالخصوص حسین (ع) راهگشای تمام مشکل‌های دنیوی و اخروی است، عشق به حسین (ع) لذت دارد و انشاالله همه سعی می‌کنیم که راه حسین (ع) را در حد توانمان ادامه دهیم و در عزای حسین (ع) شرکت کنیم؛ و این برادر حقیر و پست از خاک خود را هم دعا کنید و برایم طلب مغفرت کنید و از همه می‌خواهم که حقوق بر حق خود را حلال کنید و در اخرت مرا شفاعت کنید.
به پدر و مادرم پیامی دارم که مرا حلال کنند، چون حقوق آنان را رعایت نکردم و همیشه آزار و اذیت کرده ام، پس مرا حلال کنید، چون بهشت زیر پای شماست و از شما می‌خواهم زیاد به بنیاد شهید مراجعه نکنید و و در هر جا اظهار نکنید که فرزند ما شهید شده است، مثل مردم عادی باشید و روح مرا آزار ندهید، تقوا پیشه کنید و برای رضای الله کار کنید.
به برادرانم و خواهرانم بگویید که مرا حلال کنند، تقوای حقیقی را پیشه کنید و جنگ را از یاد نبرید و درستان را هم بخوانید، از همه برای من حلالیت بطلبید.
قبلا خیل وصیت نامه نوشتم، ولی این را وصیت نامه قرار داده ام.
«برای دیگران دعا کنید» «التماس دعا»
۸/۹/۶۴ مصطفوی
نظر شما
