شهید مینویی فرد با وضوی خون در نماز عشق ایستاد
يکشنبه, ۰۵ ارديبهشت ۱۴۰۰ ساعت ۱۴:۱۰
نوید شاهد_ شهید عبدالله مینویی فرد با وضوی خون در نماز عشق ایستاد و در سجدهای خونین به آسمان رسید.
![شهید مینویی فرد با وضوی خون در نماز عشق ایستاد شهید مینویی فرد با وضوی خون در نماز عشق ایستاد](/files/fa/news/1400/2/5/651024_245.jpg)
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید بزرگوار عبدالله مینویی فرد اول آذرماه سال ۱۳۴۳ در روستای محروم حسن قشلاق از توابع شهرستان بهار به دنیا آمده بود و ظلم وستم رژیم ستم شاهی را با پوست وگوشت خود لمس کرده بود، برای اعتلای یک زندگی در زیر سایه تعالیم حیات بخش اسلام و نوید یک زندگی سالم بر مبنای احکام اسلامی عاشقانه پیرو رهبر فرزانه انقلاب گردید و گوش جان به اوامرش دوخت و با جان و دل به ندای امام زمان خود لبیک گفته و با حضور در جبهههای حق علیه باطل سربازی جان بر کف برای ایران و اسلام گردید.
شهید عبدالله مینویی فرد در زندگی خاکی خود به ظواهر دنیا دلبستگی پیدا نکرد و وارسته از علائق دنیوی به آسمانی شدن میاندیشید. او گرچه بیش از دوره دبستان نتوانست تحصیلات داشته باشد و این امکان وجود نداشته که با محرومیت فرهنگی و اقتصادی که جامعه آن روز روستاها داشتند به جنگ بی سوادی برود، ولی از شناخت و بصیرت بالائی برخوردار بود.
شهید والامقام عبدالله مینویی فرد در رزمی بزرگ و در حماسهای سترگ در آوردگاهی به وسعت تاریخ در نبرد با شقاوت و تیرگی، در کربلای جنوب، در سرزمین داغ و تفتیده شلمچه در حماسه کربلای ۵ شرکت داشت که سرزمین داغ جنوب بهانه او برای رسیدن به عشقش بود. او با شور و شوقی بی نظیر برای لشگر اسلام افتخار آفرید و جزئی از انصارالحسین (ع) بود که در کربلای ایران امام زمان خود را تنها نگذاشت و به دیگران نیز سفارش نمود که امام را تنها نگذارند.
شهید مینویی فرد در پنجم بهمن ماه ۱۳۶۵ در عروج خود دنبال وسیلهای بود تا از دنیا و ظواهر آن بگذرد و با آن سوی ابدیت نظر کند. او به ندای حق لبیک گفت و جانش را به بهای رضوان بزرگ حق، به صاحب جانها فروخت تا به سرچشمه نور برسد.
شهید عبدالله مینویی فرد در زندگی خاکی خود به ظواهر دنیا دلبستگی پیدا نکرد و وارسته از علائق دنیوی به آسمانی شدن میاندیشید. او گرچه بیش از دوره دبستان نتوانست تحصیلات داشته باشد و این امکان وجود نداشته که با محرومیت فرهنگی و اقتصادی که جامعه آن روز روستاها داشتند به جنگ بی سوادی برود، ولی از شناخت و بصیرت بالائی برخوردار بود.
شهید والامقام عبدالله مینویی فرد در رزمی بزرگ و در حماسهای سترگ در آوردگاهی به وسعت تاریخ در نبرد با شقاوت و تیرگی، در کربلای جنوب، در سرزمین داغ و تفتیده شلمچه در حماسه کربلای ۵ شرکت داشت که سرزمین داغ جنوب بهانه او برای رسیدن به عشقش بود. او با شور و شوقی بی نظیر برای لشگر اسلام افتخار آفرید و جزئی از انصارالحسین (ع) بود که در کربلای ایران امام زمان خود را تنها نگذاشت و به دیگران نیز سفارش نمود که امام را تنها نگذارند.
شهید مینویی فرد در پنجم بهمن ماه ۱۳۶۵ در عروج خود دنبال وسیلهای بود تا از دنیا و ظواهر آن بگذرد و با آن سوی ابدیت نظر کند. او به ندای حق لبیک گفت و جانش را به بهای رضوان بزرگ حق، به صاحب جانها فروخت تا به سرچشمه نور برسد.
نظر شما