شهید مینویی فرد با وضوی خون در نماز عشق ایستاد

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید بزرگوار عبدالله مینویی فرد اول آذرماه سال ۱۳۴۳ در روستای محروم حسن قشلاق از توابع شهرستان بهار به دنیا آمده بود و ظلم وستم رژیم ستم شاهی را با پوست وگوشت خود لمس کرده بود، برای اعتلای یک زندگی در زیر سایه تعالیم حیات بخش اسلام و نوید یک زندگی سالم بر مبنای احکام اسلامی عاشقانه پیرو رهبر فرزانه انقلاب گردید و گوش جان به اوامرش دوخت و با جان و دل به ندای امام زمان خود لبیک گفته و با حضور در جبهه‌های حق علیه باطل سربازی جان بر کف برای ایران و اسلام گردید.
شهید عبدالله مینویی فرد در زندگی خاکی خود به ظواهر دنیا دلبستگی پیدا نکرد و وارسته از علائق دنیوی به آسمانی شدن می‌اندیشید. او گرچه بیش از دوره دبستان نتوانست تحصیلات داشته باشد و این امکان وجود نداشته که با محرومیت فرهنگی و اقتصادی که جامعه آن روز روستا‌ها داشتند به جنگ بی سوادی برود، ولی از شناخت و بصیرت بالائی برخوردار بود.
شهید والامقام عبدالله مینویی فرد در رزمی بزرگ و در حماسه‌ای سترگ در آوردگاهی به وسعت تاریخ در نبرد با شقاوت و تیرگی، در کربلای جنوب، در سرزمین داغ و تفتیده شلمچه در حماسه کربلای ۵ شرکت داشت که سرزمین داغ جنوب بهانه او برای رسیدن به عشقش بود. او با شور و شوقی بی نظیر برای لشگر اسلام افتخار آفرید و جزئی از انصارالحسین (ع) بود که در کربلای ایران امام زمان خود را تنها نگذاشت و به دیگران نیز سفارش نمود که امام را تنها نگذارند.
شهید مینویی فرد در پنجم بهمن ماه ۱۳۶۵ در عروج خود دنبال وسیله‌ای بود تا از دنیا و ظواهر آن بگذرد و با آن سوی ابدیت نظر کند. او به ندای حق لبیک گفت و جانش را به بهای رضوان بزرگ حق، به صاحب جان‌ها فروخت تا به سرچشمه نور برسد.