يکشنبه, ۱۷ اسفند ۱۳۹۹ ساعت ۱۵:۱۶
نوید شاهد - «این فرد ساواکی کسی بود که مرا در زندان شکنجه کرده بود رفتم و به او گفتم؛ من همان هستم که شکنجه می کردی و من برای خدا و اجرای حکم الهی تو را میکشم نه برای بغض و کینه خودم...» در ادامه خاطره ای از خواهر شهید عبدالنبی شولی را بخوانید.

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید عبدالنبي شولي، پانزدهم خرداد 1335، در شهرستان آبادان به دنيا آمد. پدرش محمد، پاسدار بود و مادرش معصومه نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و ديپلم گرفت. او نیز پاسدار بود. بيست و نهم مهر 1359، با سمت فرمانده گروهان در زادگاهش بر اثر اصابت گلوله به سينه، شهيد شد. مزار او در همان شهرستان قرار دارد. برادرش عبدالرحيم نيز به شهادت رسيده است.

متن خاطره:

شهید عبدالنبی شولی چندین بار بر اثر فعالیت‌های انقلابی خود علیه رژیم طاغوتی پهلوی در سال ۱۳۵۷ دستگیر و مورد اذیت و آزار قرار گرفت و هر بار با لباس پاره پاره و پیکر مجروح به خانه می‌آمد اما لحظه‌ای در اندیشه خود که بر پایی حکومت اسلامی بود تردیدی نمی کرد.

در سال ۱۳۵۸ که مامور اعدام چند تن از ساواکی ها بود در هنگام اجرای حکم اعدام ناگهان از صفحه پاسداران جدا شد و به طرف یکی از آنها رفت چفیه خود را که به سر و صورت بسته بود باز کرد و بعد از لحظاتی نزد دیگران آمد.

پس از اجرای حکم که از او پرسیدیم چرا اینکار را کردی گفت:«این فرد ساواکی کسی بود که مرا در زندان شکنجه کرده بود رفتم و به او گفتم من همان هستم که شکنجه می کردی و من برای خدا و اجرای حکم الهی تورا میکشم نه برای بغض و کینه خودم.»

با آغاز تجاوز دشمن بعثی به خاک پاک ایران اسلامی سر از پا نشناخت و تا شهادت خویش در منطقه مارد لحظه ای آرامش نداشت.

پیکر پاکش بعد از ماهها که به علت محاصره دشمن زینت‌بخش بیابان های گرم و سوزان جنوب بود بعد از شکست حصر آبادان در عملیات ثامن الائمه(ع) در مهرماه سال ۱۳۶۰ در گلزار شهدای آبادان در کنار دیگر شهیدان آرام گرفت.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده