شهادت آیه ای کم داشت بی تو

چند دوبیتی تقدیم به سردار دلها

همیشه مرهم داغ جگرهاست
شکوه فتح، در اوج خطرهاست
بگردم دور "اسمت" حاج قاسم
که سرخط تمامی خبرهاست
***
تو ما را بی سپر نگذار ، سردار
بدون بال و پر نگذار، سردار
از آن حال و هوای آسمانی
زمین را بی خبر نگذار ، سردار
***
بزرگ و قهرمان بودی ، از اول
مسیحای زمان بودی ، از اول
دلت را تا خدا پرواز دادی
تو سهم آسمان بودی ، از اول
***
غزل آرایه ای کم داشت بی تو
جهان سرمایه ای کم داشت بی تو
به دست بر زمین افتاده سوگند
شهادت آیه ای کم داشت بی تو
***

تو آن کوه پر از احساس بودی
نگهبان حریم یاس بودی
بنازم این رشادت را که عمری
غلام حضرت عباس بودی
***
به پیشانی ِ چین افتاده ی تو
به پای روی مین افتاده ی تو
چه زیبا اقتدا می کرد باران
به دست بر زمین افتاده ی تو
***
نگاه قاب ها را شعله ور کرد
دل بی تاب ها را شعله ور کرد
غریبانه سفر کردی و داغت
تمام آب ها را شعله ور کرد
***
پر از مهری و ماه انقلابی
همیشه تکیه گاه انقلابی
تو با این دستهای غرق در خون
علمدار سپاه انقلابی
***
تو مرد جبهه های نصر بودی
در این دنیا فقط در حصر بودی
برای تو همین بس ! حاج قاسم
که سرباز ولی عصر بودی
***
غزل می خواند و شاعر وار ، می رفت
به سوی عشق ، زائر وار می رفت
به دنبال نشانی از شهادت
حبیب بن مظاهر وار می رفت