مرصاد، پایان زندگی خاکیاش بود
دوشنبه, ۰۶ بهمن ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۱۴
نوید شاهد_ شهید "علی اکبر نعمتی" از دل سختیها و مشکلات تا رسیدن به مرصاد و پرواز از بلندیهای چارزبر، یک نفس دوید و در آخر از همان جا آسمانی شد.
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید بزرگوار علی اکبر نعمتی در اول فروردین ماه سال ۱۳۴۳ در روستای محروم از امکانات پهنه بر از توابع شهرستان بهار، پای به عرصه وجود گذاشت.
با توجه به شدت فقر و محرومیتی که در روستا و خانواده به آن مبتلا بود از رفتن به مدرسه و کسب علم و دانش محروم شد، ولی از هنگامی که خود را شناخت زحمت کشید و برای گذران زندگی خود و خانواده اش کوشید.
شهید نعمتی خیلی زود به سن رشد رسید؛ اصولا برای روستائیان نوجوانی دوره کوتاهی است، چون خیلی زود بزرگ میشوند و باید مسئولیت زندگی را بر دوش بگیرند و یک گوشهای از چرخ زندگی را بچرخانند.
به همین منوال شهید بزرگوار علی اکبر نعمتی در روزگاری اینچنین زندگی خود را در روستای پهنه بر سپری نمود و با کار در زمینهای کشاورزی امرار معاش میکرد. با شروع انقلاب اسلامی گشایشی در زندگی پدیدار و با ورود امام به کشور در زندگی و طرز تفکر مردم کشور تحولی ایجاد شد و نگاههای همه به زندگی تغییر نمود.
با شروع جنگ تحمیلی همه نگاهها به جنگ متمرکز شد و کار و تلاش همه در راستای جنگ و جهاد تغییر کرد. شهید بزرگوار نعمتی نیز از این گونه افراد مستثنی نبود. در سال ۱۳۶۱ تشکیل خانواده داد که حاصل آن ازدواج یک فرزند پسر به نام امیرحسین بود. او برای کسب افتخار شرکت در جبهههای حق علیه باطل آماده بود و در پائیز و زمستان که کار و کشاورزی تعطیل بود در خدمت جنگ و جهاد درمیآمد و این افتخاری برای ایشان بود.
شهید بزرگوار در تاریخ ۱۸ تیرماه ۱۳۶۶ رسما برای خدمت در ارتش جمهوری اسلامی خود را در خدمت ارتش نهاد. او که قبلا ماموریتهای سه ماهه داشت تصمیم گرفت که تا تعیین تکلیف نهایی جنگ و یکسره کردن آن در جبهه بماند و نیروهای متخاصم و متجاوز را از ایران اسلامی بیرون براند.
شهید نعمتی در لشگر ۸۱ رزهی کرمانشاه مشغول خدمت شد و در منطقه عملیاتی سرپل ذهاب مستقر شد تا با اقتدار یک لشگر الهی از میهن خود دفاع نمایند. شهید والامقام علی اکبر نعمتی یکسال در منطقه غرب سنگر نشین سنگرهای ایمان و عقیده بود و به همراه لشگر ۸۱ کرمانشاه از سومار و قصرشیرین تا گیلان غرب و سرپل ذهاب همه را در زیر اقتدار خود داشت تا آن که در نبرد با منافقینی که با خیال خام خود در روزهای پایانی جنگی هشت ساله سودای فتح ایران اسلامی را داشتند در تنگه مرصاد راه را بر آنان گرفته و آنان را قلع و قمع نمودند. در حین درگیری بر اثر اصابت تیر مستقیم ایشان به درجه رفیع شهادت نائل و مزد جهاد خود را که همان شهادت است دریافت کرد.
نظر شما