شهیدی با دستان بسته در کربلای ۴
شنبه, ۰۶ دی ۱۳۹۹ ساعت ۲۰:۰۹
نوید شاهد_ شهید صفرعلی هوشیان از اعضای گروهان غواصی بود که در کربلای ۴ و با دست‌های بسته از دریا به آسمان عروج کرد.
به گزارش نوید شاهد همدان، سردار رشید اسلام صفرعلی هوشیان در ششم آبان ماه ۱۳۴۱ در روستای حسام آباد (تازه کند) از توابع شهرستان بهار در خانواده‌ای کشاورز دیده به جهان گشود و در سایه پرمهر پدر و مادر مهربان خویش مهر اهل بیت را در دل پرورانید و مادرش که سیده و از اولاد حضرت فاطمه زهرا (س) با شیره جان خود محبت این خاندان را در کامش ریخت.
شهید هوشیان دوران دبستان و راهنمایی را در روستای محل زادگاه خود گذراند، در یازده سالگی پدر خود را از دست داد و از نوازش دست‌های گرم پدر محروم گردید، در سال اول دبیرستان به دلیل نبود حامی و پشتیبان مالی و معنوی و از طرفی شروع انقلاب اسلامی و... از تحصیل باز ماند.
شهید بزرگوار صفرعلی هوشیان با شروع انقلاب در صف انقلابیون درآمد و برای به ثمر رسیدن آن زحمت کشید و از نیروهای اولیه سپاه پاسداران گردید تا در صف انقلاب از متجاوزین و فریب خوردگان داخلی دفاع نماید.
این شهید گرامی با شروع جنگ تحمیلی برای دفاع از ایمان و عقیده و انقلاب اسلامی و کشور در مقابل متجاوزین بعثی در خدمت سبزپوشان انقلاب اسلامی بود و از آغازین روز‌های جنگ در جبهه حضور پیدا کرد. شهید والامقام هوشیان در تهذیب روح و نفس خود پیوسته فرامین امام راحل را در گوش خود داشت و از ایمان قلبی بالایی برخوردار بود، در اکثر اوقات در حال تلاوت قرآن بود و با دعا انس عجیبی داشت و دیگران را نیز سفارش به خواندن قرآن می‌کرد.
شهید سرافراز هوشیان در سال ۱۳۶۳ تشکیل خانواده داد که حاصل آن یک پسر شد، این سردار سرافراز جبهه‌های حق برای رسیدن به هدفی والاتر از تمام علایق خود گذشت. ایشان در بیشتر عملیات‌های انجام شده حضوری فعال داشت و موثر در خدمت جنگ و جهاد بود و مهمترین وظیفه خود را دفاع از انقلاب می‌دانست.
ایشان به عنوان فرمانده گروهان در آخرین عملیات قبل از عروج ملکوتیش در عملیات کربلای ۴ در خرمشهر و اروندرود در عملیات آب خاکی شرکت و در این عملیات آسمانی شد و در تاریخ چهارم دی ماه ۱۳۶۵ در صف لشگریان حسینی بر لشگر کفر صدامی زد تا نام دلاوران ایران اسلامی تا ابد در یاد‌ها بماند. او شهادت را با رویی خوش در آغوش کشید و حتی بعد از شهادتش نیز جبهه‌های حق را تا سال ۷۷ ترک نکرد تا شکست لشگر دشمن را دیده و بعد به وطن بازگردد.
نظر شما
