احساس تکلیف به شهدا قلمم را به‌سوی حوزه دفاع مقدس کشاند
به گزارش نوید شاهد همدان، نوشتن هنری ارزشمند است که هرکس را یارای رسیدن به آن نیست و زینتی بی‌نظیر است که هرکس به آن آراسته نمی‌شود کسی که رنج نوشتن را بر خود هموار می‌کند و قلم را در دستانش می‌چرخاند، خواسته یا ناخواسته بین دنیای درون و دنیای بیرون از خود ارتباط برقرار می‌کند.
مهین سماواتی یکی از نویسندگان خبره و باتجربه استان همدان است که سال های زیادی را صرف نوشتن کرده و از بانوان موفق در عرصه نویسندگی محسوب میشود در ادامه گفت‌وگو با این بانوی موفق را می‌خوانید.
نوید شاهد_ سرکار خانم سماواتی نوشتن را از چه زمانی آغاز
کردید؟
سماواتی: از دوران کودکی بی‌وقفه کتاب می‌خواندم و علاقه زیادی به کتاب داشتم البته در زمان کودکی‌ام کتاب‌های مخصوص کودک و نوجوان بسیار اندک بود و به‌ناچار هر کتاب و مجله‌ای که به دستم می‌رسید را می‌خواندم و مطالبی را می‌نوشتم اما همیشه خواندن را به نوشتن مقدم می‌دانستم و اکنون حدود 20 سال است که به نوشتن مشغول هستم.
نوید شاهد_ نام نخستین کتابی که نوشتید چه بود؟
سماواتی: ازآنجایی‌که من نوشتن را با شعر آغاز کردم و سپس داستان‌نویسی را ادامه دادم، اولین شعرم با عنوان "پرستو" و اولین داستانم با عنوان "آدامس یخی" در روزنامه چاپ شد که باعث شد تشویق بشوم و بی‌وقفه بنویسم و اولین کتابم نیز مجموعه داستان‌های "ماجراهای پسرم و من" با تصویرگری پسرم امیررضا سماواتی که در آن زمان 13 سالش بود چاپ شد.
نوید شاهد_ انگیزه شما برای نگارش در حوزه دفاع مقدس چه
بود؟
سماواتی: جنگ ظرفیت زیادی برای نوشتن دارد و نوشتن با موضوع جنگ بسیار سخت است زیرا نویسنده باید تا حدودی فضای آن موقع را درک کرده باشد زیرا قرار است که یک حس تجربه‌شده را به مخاطب منتقل کند. من و خانواده‌ام مانند بیشتر مردم از صدمات جنگ دور نبودیم و این تجربیات تلخ و این حس تکلیف نسبت به شهدایی که تا آخرین قطره خون ایستادند و جانانه از دین و کشور دفاع کردند باعث شد که دراین‌باره بنویسم.
نوید شاهد_ تاکنون چند کتاب به چاپ رساندید؟
سماواتی: تاکنون هفت جلد کتاب با عناوین "ماجراهای پسرم و من"، "حلقه جادویی"، "خورشید خانه ما"، گردآوری داستان‌هایی از داستان نویسان همدان با عنوان "داستان‌هایی از سرزمین اطلسی‌ها"، "ما اینجا عاشق شدیم"، "آقای معلم" و کتاب "دو ماشال" که به‌تازگی منتشر شده است.
نوید شاهد_ آیا می‌توان نویسندگی را به‌عنوان شغل محسوب
کرد؟
سماواتی: در شرایط اقتصادی امروز جامعه، نویسنده باید عاشق نوشتن باشد تا بتواند بنویسد و هزینه زندگی از راه دیگری تأمین شود زیرا کسب درآمد از طریق چاپ کتاب برای گذراندن یک زندگی حتی متوسط ممکن نیست و به قول همدانی‌ها «هزار غزل پیش یک گرده حیران است»، نویسندگان جوان زیادی را می‌شناسم که به خاطر مسائل سخت معیشتی و باوجود استعداد وافری که دارند، وقت کافی برای نوشتن ندارند.
نوید شاهد_ آیا اثری در دست چاپ دارید؟
سماواتی: در حال حاضر پنج جلد کتاب شامل "سه روز مانده به پایان دنیا" رمان نوجوان و نشر امیرکبیر،"سنگ‌های لق دیوار"، "عشق یک لبخند نیم سانتی" رمان نوجوان، "حرف‌های دونفری" و "دانه مار" را در دست چاپ دارم.
نوید شاهد_ در طی 20 سال نویسندگی چه جوایز و موفقیت‌هایی
را کسب کرده‌اید؟
سماواتی: کسب بیش از 40 عنوان رتبه و تقدیر از جشنواره‌های داستان استانی و کشوری و داور چندین جشنواره داستانی و مربی ادبی نمونه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برخی از موفقیت‌های بنده است.
