سرپرست بنیاد شهید همدان با خانواده شهید مدافع سلامت دیدار کرد

به گزارش نوید شاهد همدان، در هفتمین روز از درگذشت شهیده مدافع سلامت، گلناز قیامتی سرپرست بنیاد شهید و امور ایثارگران استان همدان با حضور درمنزل این بانوی شهیده با خانواده ایشان دیدار کرد.

احمد عباسیه بزرگی در دیدار با فرزندان شهیده گلناز قیامتی با بیان اینکه حضرت زهرا(س) بزرگ بانوی اسلام و بزرگ پرستار بشریت بودند، اظهار داشت: حضرت زهرا(س) بالاترین مقام را به خاطر پرستاری کسب کردند.

وی بابیان اینکه جایگاه و عظمت شهید و شهیده در پیشگاه خداوند یکی است، عنوان کرد: اگر خدا مقدر کرده که این بانو به مقام شهید برسد در زمان خلقت ایشان پرونده مرگ برایش تولد ثبت شده و در واقع می‌توان گفت که شهید مرگ ندارد.

سرپرست بنیاد شهید و امور ایثارگران استان همدان عنوان کرد: انسان‌هایی که می‌میرند در یک‌فاصله‌ای به خدا بازمی‌گردند اما شهید بدون فاصله به خدا برمی‌گردد پس فکر و اندیشه به این سمت‌وسو نرود که می‌میرند بلکه آن‌ها زنده‌اند زیرا متولدشده‌اند دلیل زنده‌بودن نیز ارتزاقی است که خداوند در قرآن به آن وعده داده و در نزد خدا روزی خوردن وزندگی کردن، نشان از آن دارد که شهید زنده و در کنار خانواده خود است اگرچه که با چشم سر دیده نمی‌شود.

فرزند این بانوی شهیده نیز با بیان اینکه پدر ما دو ماه قبل از مادر فوت کرده است، عنوان کرد: مادرم علاوه بر رسیدگی به اعضای خانواده برای سایر بستگان نیز یار و یاور بود.

میلاد عزیزی افزود: مادرم هرگز تمایلی به استفاده از مرخصی‌های خود نداشت و هیچ وابستگی به این دنیا نداشت و همه دوستان، اقوام، همسایه‌ها و اهالی روستای پدری‌مان با نیکی از ایشان یاد می‌کنند.

وی ادامه داد: مادرم همواره به فکر کمک کردن به دیگران بود و کسانی که از فوت ایشان مطلع شدند با افسوس از ایشان یاد کردند زیرا در محل کار به فکر افراد نیازمند و کسانی که  غریب بودند کمک می‌کرد و برای آن‌ها از پزشکان نوبت ویزیت می‌گرفت.

فرزند این بانوی شهیده ادامه داد: در هر شرایطی همه فرزندانش را دور هم جمع می‌کرد و دلسوز همه به‌خصوص بیماران نیازمند بود.

وی تأکید کرد: 10 روز قبل از فوت در محضر عقد فرزندش حاضر شد و خوشحال بود که لباس دامادی را در تن فرزند ته تغاریش می‌بیند و به‌محض بازگشت از محضر ازدواج گفت که حالم خوب نیست و وقتی علت پنهان کردن بیماری را پرسیدیم ایشان گفتن که می‌خواستند عقد فرزندش را به‌عنوان آخرین آرزوی خود ببینند و گویی ایشان می‌دانستند که آخرین روزهای عمر خود را می‌گذرانند.