امام را هرگز تنها نمی‌گذارم

به گزارش نوید شاهد همدان، شهید نورمراد احمدوند نخستین روز فروردين1343، در روستای علمدار از توابع شهرستان نهاوند ديده به جهان گشود. پدرش محمدمراد، كشاورز بود و مادرش انار نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند و سپس به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. دهم مرداد 1362 در پيرانشهر توسط نيروهای عراقی براثر اصابت تركش خمپاره به قلب به شهادت رسيد. مزار این شهید بزرگوار در زادگاهش واقع است.

در وصیت‌نامه شهید می‌خوانیم:

بسم رب الشهداءوالصديقين

الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ

اگر كسى از ترس دشمن فرار كند چگونه می‌تواند در آخرت لبه‌های تيز شمشير را تحمل كند .

با درود به رهبركبير انقلاب اسلامى ايران اين خشم توفنده عليه ظالمان جهان و با درود به تمامى شهيدان راه حق و حقيقت عنوان وصیت‌نامه را شروع می‌کنم.

شهيد شمعى است كه می‌سوزد و به اطراف خود روشنايى می‌بخشد. حركت عظيم انقلاب اسلامى ايران از اول تا حال تمام حالات خود را برعلیه طاغوتيان جهان داشته و مبارزه می‌کند و تا آخر که اين انقلاب بر تمامى سرزمین‌های جهان فرارسد و كاخ ستمگران را واژگون كند آن‌هم به رهبريت نايب مهدى امت اسلامى قيام كرد و كشور ميدان است كه ملت ايران بيدار شوند و با وحدت منسجم خود و يكپارچه شدن امت اسلامى قيام كرد و كشور و امام عزيزم را تنها نخواهم گذاشت چراکه مرا از ظلمت به روشنايى می‌رساند، از ظلمت نجاتم داد تا اينکه ملت مستضعف جهان را از زير چکمه‌های وحشيان.

اى امام به خون سرخ استاد شهادت حسين(ع) سوگند ياد می‌کنم كه اگر دست‌وپایم را قطع كنند، بياندازند و نتوانم از خود حركتى داشته باشم، با زبانم فرياد می‌کنم من امام عزيزم كه یاری‌دهنده قرآن مهدى(عج) است را تنها نخواهم گذاشت.

اى منافقان و اى كافران از خدا بى خبر اگر علی‌اکبر حسين(ع) را در كربلا شهيد كردند اكبرى و قاسمى نداشت تا او را يارى كند هم‌اکنون امام خمینی حسين زمان است، تا خون در بدن دارم درراه انقلاب اسلامى ايران خواهم جنگيد .