شهدا راه امام حسین(ع) و خاندان عصمت را رفته اند
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید ایرج چنگیزی ششم شهریورماه 1334 در روستای شورين از توابع شهرستان همدان ديده به جهان گشود. پدرش رستم، جهادگر بود و مادرش صفيه نام داشت. تا پايان دوره راهنمايی درس خواند. كشاورز بود در سال 1358 ازدواج كرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. از سوی بسيج در جبهه حضور يافت و در پانزدهم مرداد 1362 در منطقه حاج عمران عراق براثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار این شهید بزرگوار در گلزار شهدای باغ بهشت شهرستان زادگاهش واقع است. برادرانش ارسلان و سعيد نيز به شهادت رسیده‌اند.
در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار آمده است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ
الْمُعْتَدِينَ (پروردگارتان را به زاری و نهانی بخوانيد)
با نام خداوند عزوجل نامه خود را شروع می‌کنم، در حالی شروع
می‌کنم که لحظه‌های زندگی به دنبال هم از برابر ديدگان عاجزمان از ديدن این‌همه نعمت
و خوبی‌هایی که خداوند به ما عطا کرده است می‌گذرد.
آری پس‌ازاینکه از خداوند متعال خواستار سلامتی و طول عمر رهبر
عزيزمان و جهانی‌شدن نهضت اسلامی در زير سايه رهبر عزيز و هم‌نشین و محشور شدن شهيدان
اين انقلاب و نهضت خونی با شهيدان کربلای حسين و پيوستن اين انقلاب به انقلاب حضرت
مهدی(عج) تعالی.
باری برادران و افراد خانواده(پدر، مادر، برادران، فاميل و
رزمندگان) وقتی قرار است انسان روزی بميرد و به جهان ديگر رهسپار شود پس چه بهتر که
در راه دين خدا و در راه کمک به مظلومين جهان و کمک به جهان سوم و در راه حق جان خود
را بدهد. پس ما با چشم باز اين راه را انتخاب کرده‌ایم و راهی را می‌رویم که امام حسين(ع)
و خاندان عصمت رفته است.
ای پدر و مادر و برادران، خواهر و خانواده عزيزم در مرگ من
گريه نکنيد که اگر ما در اين راه کشته شويم درراه خدا مرده‌ایم و برای کسی که در راه
خدا بميرد، ديگر گريه ندارد و شما با گريه نکردن خود مشت محکمی بر دهان منافقان و یاوه‌گویان
بزنيد.
پدر و مادرم ناراحت نباشيد چون ما در نزد دنیا امانتی بيش نيستیم
و بايد روزی امانت به مالک اصلی خود بازگردد و من از خداوند يکتا می‌خواهم که مرا در
آخرين لحظه زندگی از اين راه برنگردم و من از برادرانم می‌خواهم که اگر خدا خواست و
من هم رفتم راه من را ادامه دهند و نگذارند دشمنان اسلام و منافقان شاد باشد. و من
الله التوفيق
29/7/1362
