امام خمینی روزنه امید ملت ایران است، همراهیاش کنید
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید جلیل افلاکیان در يازدهم مردادماه 1343 در شهرستان همدان به دنيا آمد. پدرش هاشم و مادرش بتول نام داشت. تا پايان دوره ابتدايی درس خواند و بهعنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. پانزدهم تیرماه 1363 با سمت تخریبچی در جوانرود هنگام درگيری با گروههای ضدانقلاب، براثر اصابت تركش به سر و شكم، شهيد شد. پیکر این شهید بزرگوار در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
در وصیتنامه شهید میخوانیم:
فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا
فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ
جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ
عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ.
پس کسانی که برای خدا هجرت کردند و از خانه هایشان رانده شدند
و در راه من آزار دیدند و جنگیدند و کشته شدند، قطعاً بدی هایشان را محو خواهم کرد
و آنان را به بهشتهایی که از زیرِ درختان آن نهرها جاری است، وارد می کنم.
با سلام بر مهدى (عج) و با سلام بر نايب بر حقش امام خمينى
و با سلام بر خانواده اسرا و با سلام بر امت شهیدپرور ايران، اينجانب وصيت خود را شروع
میکنم و قبل از هر چيز بگويم كه من با عشق به انقلاب و با عشق به اسلام و با عشق به
حسين(ع) و با عشق به شهادت وارد سپاه شدم و اگر عشق به اينها نبود وارد سپاه نمى شدم.
من از شما به عنوان يک برادر كوچک خواهش میکنم كه ماه تابان(امام
خمينى) را همراهى كنيد كه روزنه اميدتان است.
خدايا، بارالها، پروردگارا، معشوقا، با ايمانى كه به روز قيامت
داشتم پا به عرصه جهاد گذاشتم و شايد در راه تو شهيد شوم ولى آيا اين كشته شدن مرا
مى توان شهادت ناميد؟ خدايا ولى نااميد نيستم، آگاهم كه تو توبه پذيرى، اما وقتى به
ياد سخن سالار شهيدان میافتم كه میفرماید ما در دامن كرامت و آقايى پرورشیافتهایم
و سيادت و سرورى در روح و جانمان موج مى زند و عزت و شرف به ما حكم میکند كه براى
مرگ آغوش بازکنیم.
اما اى خواهران و برادران، از شما مى خواهم كه در مرگ من گريه
نكنيد چون اين گريه (منافقين) را شاد و مرا ناراحت میکند. از همه شما مى خواهم كه
برايم دعا كنيد تا بلكه دعاهاى شما مستجاب شود و من روسياه را خداوند ببخشد.
از همه شما مخصوصا مادر عزيزم اين نور چشمم، اميد زندگى ام
التماس دعا دارم. خدايا عزيزان رفتند، دوستان رفتند، خدايا همكاران رفتند، رفيقان رفتند،
خدا مولوى رفت، رضا رفت، اروج رفت و ما مانديم با اين همه مسئوليت، خدا كمكمان كن تا
مسئوليت خودمان را به نحو احسن انجام دهيم بهطوریکه در آن دنيا در نزد شهيدانمان
سربه زير نباشيم.
سرباز ناقابل امام زمان جليل افلاكيان
تشنگان شربت پاک شهادتيم ما عاشقان راه خدا و سعادتيم.