تا ايران جواناني چون ما دارد براي شما منافقین جايي نيست

بسمه تعالي

وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَ‌بِّهِمْ يُرْ‌زَقُونَ

بنام خداوندي که يار مستضعفان است.

پدر و مادر عزيزم خيلي دلم مي خواست تا زنده بمانم و با چشمانم پيروزي اسلام را مشاهده مي کردم اما چون مرگ من در راه خداوند لازم است بايد به جبهه مي رفتم و شايد اين موهبتي بزرگ براي شما باشد و اميدوارم ديگر برادرانم راه من را ادامه دهند.

از شما ملت خواهانم در مرگ ما شهيدان زاري ننماييد که اين وصيت هر شهيد است و اگر توانستيد در شبهاي جمعه بر سر مزارم بياييد و قرآن بخوانيد چون من در زندگي هيچ چيز را به اندازه قرآن دوست نداشتم.

و اما سخني با منافقين کوردل، اي کساني که نور ايمان در دل شما نتابيده، به شما اعلام مي کنم که ايران تا جواناني به مثال ما دارد براي شما ها جايي نيست.

والسلام

21 اسفند 1360