بسیجی، معلم، رزمنده، جانباز و اینک شهادت آخرین لقب او شد
سال ۱۳۵۶ وارد دبستان شد و تحصیلات خود را آغاز کرد و تا پایان دوره کاردانی ادامه تحصیل داد. شغل معلمی را برای خود انتخاب کرد و از طریق آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان این مرز و بوم سعی می کرد فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی را در روح و جان آینده سازان کشور تعالی بخشد.
در سال های انقلاب در کنار دیگر جوانان و نوجوانان شهرستان اسدآباد به قدر وسع و توان خود در راه پیروزی قیام بزرگ ملت ایران گام برداشت. پس از پیروزی انقلاب به نهاد نوپای بسیج مستضعفین پیوست و با آغاز سال های دفاع مقدس راهی جبهههای نبرد حق علیه باطل شد.
در مناطق مختلف عملیاتی حضور یافت و همراه با دیگر همرزمان خود حماسه ها آفرید. دوم دی ماه سال ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی شلمچه بر اثر حمله شیمیایی رژیم بعث عراق به شدت مجروح شد و دیگر توان حضور در جبهه را نداشت. سال ۱۳۷۸ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد که از وی به یادگار مانده است.
سال ها با عوارض ناشی از شیمیایی صبر پیشه کرد و با اتکا به حضرت ابوالفضل العباس(ع) ایثار و فداکاری خود را با امیال دنیایی معامله نکرد. سرانجام در دهم شهریور ماه سال ۱۳۸۳ بر اثر عوارض ناشی از مجروحیت به شهادت رسید و به کاروان عظیم شهدا پیوست. آرامگاه وی در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش زیارتگاه عاشقان و دلدادگان است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد