چه بهتر که انسان در راه مكتب و هدفش كشته شود
بسم رب الشهداء
اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له و اشهد ان محمد عبده و رسوله
شكر خدا كه توفيق يافتم در راه مبارزه حق عليه باطل شركت كنم و آنچه را كه دارم در طبق اخلاص نهاده تقديم ايزد منان كنم و آنچه حسين و يارانش و تمام رزمندگان سپاه اسلام پروانه وار به گردش مىگشتند من هم آن را باز يابم يعنى شهادت.
وصيتنامه خود را شروع مىكنم.
انسان يك روز به دنيا مىآيد و تنها كردارها و اعمالش بر جاى خواهد ماند پس شهادت سرنوشت ما مى باشد چه بهتر انسان در راه مكتب و هدفش كشته شود.
از مرگ من نگران نباشيد زيرا نزد خداى متعال زنده هستم و روزى مىگيرم و فقط جسم از ميان شما رفته است. اما اين را بدانید كسانى كه در راه خدا كشته شدند زنده هستند و نزد خداى خود بهرهمند مى شوند.
اكنون چند كلمه با خانواده خود وصيت كنم
...
من كه در جبهه هستم هيچ احساس نمىكنم كه زن و بچه و يا پدر و مادر يا فاميل دارم جز به ياد خدا، خدا هست تا آخرين قطره خون مىجنگم به اميد پيروزى رزمندگان اسلام بر كفر جهانى
ديگر عرضى ندارم
خداحافظ
والسلام
1 مرداد 62
صفيار مهرابى